ฉันน่าจะคิดได้ตั้งแต่แรกว่าไม่สามารถหนีคนหื่นกามอย่างสงครามได้ วิ่งมาในครัวให้เหนื่อยเสียเปล่าสุดท้ายเขาก็ตามมาอยากดี
“ฉันรู้นะว่านายกำลังคิดอะไรอยู่”
“ไหนลองพูดมาสิว่าตอนนี้ฉันกำลังคิดอะไร” พูดจบเขาก็ยกแขนขึ้นกอดอกแถมยังมองด้วยสายตาเจ้าเล่ห์สุดๆ
“ก็…ก็…คิดเรื่องบนเตียงไงล่ะ”
“เฮ้อ! นึกว่าจะรู้ใจผัวมากกว่านี้” สงครามขยับมาใกล้ๆ ก่อนจะใช้มือโอบเอวฉันเอาไว้ เขาโน้มใบหน้าลงมาหาฉันที่ตัวเตี้ยกว่าแล้วจูบบนหน้าผากอย่างอ่อนโยน แล้วพูดต่อเสียงนุ่ม “เรื่องเดียวที่ฉันคิดตอนนี้คือคิดถึงเธอต่างหาก แค่เธอเดินมาที่ครัวฉันยังต้องรีบตามมาเพราะความคิดถึงจนทนไม่ไหว”
เจอช็อตนี้เข้าไปใบหน้าฉันมันก็เริ่มร้อนผ่าว เปลี่ยนจากโหมดยั่วสวาทกลายเป็นโรแมนติกกระทันหันแบบนี้ปรับอารมณ์ไม่ทัน
“พะ พูดอะไรก็ไม่รู้เลี่ยนมากเลยนะ”
“ต้องเขินมากขนาดไหนถึงได้หน้าแดงแบบนี้นะ” พูดแล้วสงครามก็ยกมือมาสัมผัสพวงแก้มของฉัน
