#เช้าวันใหม่
ฉันตื่นขึ้นมาอย่างอารมณ์ดีเมื่อคืนได้นอนเหยียดตัวเต็มไม่ต้องเบียดใคร เพราะสงครามตื้อไม่ยอมออกไปนอนห้องรับรองเขาจึงได้นอนพื้น สายป่านนี้แล้วก็ยังไม่ยอมตื่น
พออารมณ์ดีขึ้นแล้วก็นึกถึงเรื่องเมื่อคืนคิดว่าจะโกรธต่อหรือหายโกรธดี ใจนึงก็โกรธอีกใจนึงก็ไม่อยากทำให้ความสุขของเรามันหายไปเพราะเรื่องในอดีต
เฮ้อ!
เสียงฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ หลังจากทบทวนอย่างหนักก็ได้คำตอบสักที ความสุขนอนหลับปุ๋ยอยู่ตรงหน้าแท้ๆ ทำไมต้องคิดมากด้วยก็ไม่รู้
“สงคราม”
“สงครามตื่นได้แล้ว”
“นี่นายหูตึงหรือไง”
ไม่ว่าจะเรียกกี่ครั้งเสียงดังขนาดไหนเขาก็ไม่ยอมตื่น ด้วยนิสัยที่ตื่นยากมาแต่ไหนแต่ไร เห็นว่ายังนอนนิ่งฉันก็เลยลงจากเตียงมานอนข้างๆ เขา จากนั้นก็กระซิบเบาๆ ที่หู
“ตื่นได้แล้ว”
“เช้าแล้วนะ ทำไมเอาแต่นอนอยู่ได้”
“ถ้ายังไม่ยอมตื่นฉันจะไม่หายโกรธจริงๆ ด้วย”
พูดข้างหูขนาดนี้เขายังไม่มีการตอบกลับใด
