EP.7🔥NC+อาบน้ำ🔥
1257 คำ
"เหอะ! สำออย"
ยิ่งเห็นก็ยิ่งเคืองตาวันนี้ผมเลื่อน facebook ไปเจอรูปคู่ของพี่ชายมันกับกระแตเลยทำให้ต้องกระดกเหล้าอย่างหนัก
ฟุ๊บ
"พี่จะไม่อาบน้ำอีกแล้วเหรอคะ" ฉันเดินเข้าใกล้เมื่อพี่เหล็กผละมือออกจากฉันเขาซัดตัวลงที่นอนทันที
"เออ แล้ววันนี้มึงไม่ต้องขึ้นมานอนบนเตียงนอนอยู่ข้างล่างนั่นแหละ"
"ตะ...แต่พื้นมันเย็นนะคะ" ฉันพูดช้าๆ กลับคืนเพราะเป็นพื้นกระเบื้องแถมวันนี้อากาศก็หนาวอีกด้วย
"จะตายก็เรื่องของมึงสิ"
หลังจากพูดจบเหล็กก็คว้าหมอนพร้อมกับผ้าห่มมากอดไว้แน่นจนทำให้โมราจำเป็นต้องนอนอยู่ที่พื้นเปล่าๆ โดยที่เขาเมาจนหลับไป
ฮือออ...เสียงคลอลอยมา ในห้องปิดไฟมืดสนิทแต่ยังมีโคมไฟดวงเล็กอยู่บนหัวเตียงเพื่อส่องแสงสว่าง
"เสียงเชี่ยอะไรวะ'' ผมผงกหัวขึ้นทั้งที่ไม่ลืมตาเพราะเหมือนกับได้ยินเสียงบางอย่างแว่วมา
ฮือออ~
"เฮ้ย! มึงเป็นอะไรเนี่ยคนจะหลับจะนอนมึงครวญครางทำไม''
ผมชะเง้อมองมันที่นอนขดตัวอยู่ข้างล่างแล้วส่งเสียง แปลกๆ ออกมา พอดูนาฬิกาที่ติดผนังตอนนี้ก็เวลาเกือบตีสี่แล้ว
"ฮึก ฮือออ"
"...."
เหล็กตัดสินใจก้าวขาลุกจากเตียงเพื่อไปดูโมราที่นอนส่งเสียงอืออาอยู่
"เชี่ย ตัวโคตรร้อน" ทันทีที่ฝ่ามือของผมแตะตรงหน้าผากของมันทำให้ต้องรีบดึงแขนกลับออกมาทันที ร่างกายของโมราร้อนจนเป็นไอ หรือเพราะอากาศหนาวแล้วไม่ได้ห่มผ้าแถมยังนอนพื้นที่เย็นเฉียบอีกด้วย
เหล็กอุ้มตัวเล็กขึ้นมาวางไว้บนเตียงก่อนที่เขาจะหยิบผ้าเพื่อชุบน้ำเช็ดตัวให้กับโมราที่ตอนนี้ใบหน้าแดงไปด้วยความร้อนของพิษไข้
"ฉิบหาย เดี๋ยวมาตายคาห้องกูจะทำยังไง"
ผมขมวดคิ้วเป็นปมพยายามเช็ดเนื้อตัวและใบหน้าพร้อมกับลำคอให้ซักพักมันก็ลืมตาขึ้นมาแบบเบลอๆ
"น...หนูหนาว''
"รู้แล้ว แต่ต้องเช็ดตัวก่อน ไปหาหมอดีกว่าเดี๋ยวตายห่า" ผมที่กำลังจะอุ้มช้อนมันขึ้นมาแต่ต้องหยุดเอาไว้เมื่อมันรีบท้วง
"หนูไม่ไปหาหมอนะคะ ไม่เอานะคะอย่าพาหนูไปหาหมอนะ''
สติที่เลือนรางได้ยินเพียงบางคำแต่ฉันกลัวเข็มฉีดยามาก ๆ เลยไม่อยากไปหาหมอ
"เอ้า! แล้วถ้ามึงช็อกตายขึ้นมาจะทำยังไง"
"หนูจะอดทนค่ะเดี๋ยวกินยาก็คงจะหาย" ฉันพยายามจะลุกขึ้นแต่เหมือนกับร่างไม่มีแรงเลยตัวหนักไปหมด
"ถ้างั้นคงต้องพาไปอาบน้ำ''
"...! "
สาวน้อยเบิกตาโตกว้างเมื่อคำพูดของเหล็กทำให้เธอสะดุ้งถึงจะมีสติไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ก็ตาม
"อาบน้ำเหรอคะ" ฉันถามย้ำเมื่อพี่เหล็กพูดออกมา
"เออ! ก็อาบอาบแบบใส่ชุดนี้แหละ"
ปากสีชมพูระเรื่อตอนนี้เริ่มซีดอาการคงหนักน่าดูแต่เพราะเคยได้ยินว่าถ้าคนเป็นไข้ตัวร้อนจัดให้พาอาบน้ำก่อนเพื่อบรรเทา
ซ่าาาา~
"หนาวจังค่ะ"
พี่เหล็กอุ้มฉันมาวางไว้ที่ฝาชักโครกแล้วเปิดน้ำฝักบัวระดับความเย็นปกติชโลมตั้งแต่คอจนถึงปลายเท้าราดบนชุดนอนของฉันจนเปียก ฉันทำได้แค่เพียงนั่งเอามือกอดอกเพราะกลัวว่าจะเห็นของหวงเนื่องจากว่าฉันใส่บราแบบที่เอาไว้ใช้กับชุดนอนซึ่งบางมาก
เหมือนพิษไข้จะทำให้สาวน้อยอาการหนัก โมราหลับตาลงพร้อมกับสติที่วูบหายเป็น พักๆ
หลังของเธอพิงชิดชักโครกเอาไว้โดยที่เหล็กคอยประคองอยู่พร้อมกับฉีดน้ำไล่ไอร้อนจากตัว
"เฮ้ย!! อย่าหลับนะเว้ย"
ดวงตากลมโตเริ่มปรือขึ้นพร้อมกับพับลงถี่ๆ ใบหน้าแดงที่ดูแล้วออดอ้อนเกินกว่าปกติทำผมเริ่มใจสั่น
"หนูไหวค่ะ"
เสียงแผ่วเล็ดลอดออกมาอย่างเบา เหล็กเคลื่อนมือไปจับขนาบหน้าของโมราที่ตัวอ่อนปวกเปียกก่อนที่เขาจะนั่งจ้องเธออยู่แบบนั้น
"รีดพิษไข้หน่อยไหม..."
เพราะชุดที่เปียกปอนจนแนบชิดเนื้อทำให้เห็นร่างบางตัวเล็กอย่างชัดเจน ผมก็คนธรรมดาใครมันจะห้ามความหื่นกระหายตัวเองไหว
จ๊วฟ ริมฝีปากที่เผยอขึ้นเล็กน้อยโดนเขาพุ่งจูบอย่างจัง ลิ้นร้อนเริ่มแทรกเข้าเกี่ยวพันแต่สาวน้อยกลับไม่รู้ตัว
"ลดไข้สักหน่อยแล้วกัน กูก็ไม่ละเมิดกฎขนาดนั้น"
ผมวางฝักบัวในมือลงก่อนที่จะใช้มือเคลื่อนไปจับสองแก้มให้วางเกยกับบนโถ แม้ตอนนี้มันจะหรี่ตามองอยู่ แต่คงไม่ได้สติเท่าไหร่
"อึก หนาวจังค่ะ"
"เดี๋ยวก็ร้อน"
กางเกงในสีขาวที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำถูกถอดออกคาไว้ที่ปลายเท้า
"ขอดูหน่อย'' สติผมมันไม่ทำงาน รู้แต่ว่าท่อนเอ็นมันแข็งผงาดอยู่ภายในกางเกง
"อึกกก"
ซ่าาาา' อ๊าส์
"เจ็บเหรอ" ผมสอดนิ้วชี้เข้าร่องรูเล็กแต่เสียงร้องท้วงแหลมดังขึ้น
ขาสองข้างของโมราถูกถ่างออกกว้างโดยที่เหล็กนั่งย่อตัวอยู่ด้านล่าง
สายตาพุ่งปะทะกลีบเล็กที่หุบสนิทขนบางเรียงสวยทำให้ใจของเขาเต้นสั่น
"เชี่ย" ผมสูดลมหายใจเข้าลึกก่อนที่จะจ้องมองร่องของมันอย่างตั้งใจ อารมณ์ที่คุมไว้เริ่มเตลิด
"อ๊ะ! อ๊าาา"
ตอนนี้ฉันรู้สึกถึงความผิดปกติเมื่อจู่ ๆ อาการที่หนาวสั่นมันกลายเป็นร้อนวูบวาบ
ฉันพยายามเพ่งมองจนภาพที่เลือนลางเริ่มชัดขึ้นหน่อย
ฮึกกก! ดวงตาของโมราเบิกกว้างแม้จะอ่อนแรง ใบหน้าของชายหนุ่มที่ซุกไซ้ตรงหว่างขาทำให้เธอสะดุ้งสุดตัว
"พะ...พี่ค่ะ"เสียงเรียกที่ไร้เรี่ยวแรงพยายามเอ่ยทักคนเบื้องล่างก่อนที่เขาจะผละใบหน้าออก
"หวานดีนะ น้ำของมึง"
"...!! "
"พี่ทำอะไร"
"รีดไข้ให้ไง ก็แฉะเเล้วนิ"
"อะไรกันค่ะ พี่ละเมิดกฎเหรอ''
"ช่วยให้มึงไม่ช็อกตายเพราะฤทธิ์ไข้ ถือว่าหยวน ๆ "
"อ๊าาาส์... อะ" ในขณะที่ฉันยังคงมึนกับสถานการณ์เขาก็มุดหน้าลงไปกระทำบางอย่างอีกครั้ง เหมือนตะกี้...
"กระตุกแอ่นรับปากกูขนาดนี้ เสียวสินะ" ผมเปรยตามองใบหน้าที่กำลังร้อนผ่าว สายตาที่ไร้เดียงสาทำท่าจะร้องไห้
"พี่ทำอะไรกับ ขะ ของหนู"
"เลีย...กูแค่เลียรับน้ำใสที่เยิ้มออกมาจากรูร่องมึงเอง"
แปลกแต่จริงที่แววตาดุร้ายของพี่เหล็กหายไป เขาจ้องมองฉันด้วยท่าทางลามก
ก่อนที่จะเคลื่อนตัวลุกขึ้นยืนแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้
"เดี๋ยวจะช่วยรีดพิษไข้ให้"
"มะ...ไม่นะคะ... พี่กำลังจะทำผิด..อึก อ๊าาาง์"
ยังไม่ทันจะพูดจบ ข้อขาเล็กๆ ก็ถูกพี่เหล็กยกสูงจนฉันแทบหงายหลัง เขาเลียกัดริมฝีปากหนึ่งทีด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ แล้วก้มลงจดจ่อตรงนั้นอีกแล้ว
"แตกออกมาเยอะๆ จะได้หายไข้ไง"
ท่อนเอ็นของผมเเข็งจนปวดหนึบ แต่ถ้าผิดกฎก็คงกลายเป็นผู้แพ้ คงทำได้แค่...ลงลิ้นเท่านั้น
- ผู้เขียน
