น้ำเสียงตวาดที่ดังลั่นนั้นทำเอาฉันตกใจสะดุ้ง ทั้งที่เมื่อกี้โกรธเขาเป็นฟืนเป็นไฟ แต่ทำไมพอถูกเขาโกรธฉันกลับรู้สึกกลัว
“ถามก็ตอบสิไม่ใช่มัวมายืนเงียบ ปากเธออมอะไรไว้ห๊ะ!!”
“เลิกขึ้นเสียงสักทีได้ไหม!” ถึงจะรู้สึกกลัว แต่ฉันเองก็ไม่ได้ทำอะไรผิด คนแค่เมาหลับ ใครจะไปคิดล่ะว่าเขาจะกลับมานอนห้อง ก็เห็นนัวกับยัยนั่นซะขนาดนั้น
“งั้นก็ตอบมา เป็นอะไรไม่ยอมเปิดประตูให้ฉัน ?” ฉันนิ่งเงียบไปพักนึงเพราะรู้สึกแปลกใจที่คัลเลนยอมเย็นลงอย่างง่ายๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันเถียงกลับแบบนั้นเขาคงลากฉันเขาไปทำโทษรุนแรงแล้ว “เดี๋ยวนะ..”
คัลเลนทำจมูกฟึดฟัด ก่อนจะขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ ตัวฉันเหมือนกำลังดมอะไร “เมื่อคืนเธอดื่ม ?”
“เอ่อ..” จะบอกยังไงดี ว่าดื่มเพราะพอใจที่เห็นเขาไปนัวเนียกับผู้หญิบคนอื่น
“อธิบายมาในตอนที่ฉันยังยอมใจเย็น”
“ค่ะ เกลดื่ม” เขาได้กลิ่นมันชัดขนาดนี้โกหกไปก็คงไร้ประโยชน์ คัลเลนฉลาดจะตาย
