คัลเลนวางสายจากพี่ชาย เขาพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ อย่างหัวเสีย สายตาของเขายังคงมองที่ฉันจนต้องก้มหน้าหลบ
“เมื่อกี้พ่อฉันโทรมา เธอรับสายใช่ไหม”
“………” เฮือก!! คำถามนั้นทำให้ฉันหายใจไม่ทั่วท้อง รู้สึกเกร็งไปทั้งตัว
“เกลลิน”
“อะ อื้อ ตะ แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ” ฉันเงยหน้าขึ้นแสดงสีหน้าให้ดูน่าสงสารที่สุดเพราะกลัวว่าเขาจะโกรธ
“พ่อฉันพูดอะไรบ้าง”
“………” ฉันกำมือแน่นก่อนจะคิดว่าควรพูดเรื่องที่พ่อของเขาสั่งดีหรือเปล่า
“เล่ามาให้หมด”
“อื้อ” คัลเลนนั่งลง จากนั้นฉันก็เริ่มเล่าเรื่องที่พ่อของคัลเลนพูดผ่านโทรศัพท์
“พ่อของคุณสั่งให้กลับไปดูตัวคู่หมั้น”
“แล้วมีอะไรอีก?”
“ละ แล้วก็สั่งให้เลิกยุ่งกับเกล”
คัลเลนยังคงเงียบและแสดงสีหน้าที่ยากจะคาดเดา ฉันไม่สามารถรู้ได้เลยว่าตอนนี้เขากำลังคิดอะไร จะทำตามคำสั่งพ่อหรือเปล่า
“จะดีใจไหมถ้าฉันปล่อยเธอไป?”
“………” ฉันไม่ตอบแต่มองหน้าเขาด้วยสายตาที่สื่อ
