ตอนที่ 116
[คืนนี้จะเป็นสามีของเจ้า]
"คุณชาย…เป็นอะไรไปเจ้าคะ" สาวน้อยยกมือนุ่มคู่น้อยขึ้นประคองใบหน้าของเขาไว้ กวาดดวงตากลมโตมองเขาอย่างถ้วนทั่ว เพื่อหาสาเหตุที่คุณชายทำสีหน้าทุกข์ตรมเช่นนี้
ริมฝีปากชายหนุ่มขยับยิ้มจาง มือข้างหนึ่งลูบลงบนผิวแก้มอ่อนนุ่มขาวกระจ่างใสของนางเบาๆ
"ตอนที่ตามหาเจ้ามิเจอ ข้าคิดว่าจะมิได้พบเจ้าอีกแล้ว ข้าที่มืดมนไปหมด มิเคยคิดถึงวันที่ข้างกายจะไม่มีเจ้าอีก ยามนั้นเป็นครั้งแรกที่ข้ารู้สึกกลัวยิ่งนัก" ชายหนุ่มเอ่ยน้ำเสียงเจือแหบพร่า
ถ้อยคำของเขาทำนางน้ำตารินหล่นอาบผิวแก้มนวล สาวน้อยขยับยิ้มบาง ก่อนจะโอบกอดร่างใหญ่โตที่เอาแต่ข่มแรงสะอื้นจนตัวโยนไว้แน่น
"ข้าก็...คิดถึงวันที่ไม่มีคุณชายไม่ออก ฮึก! ข้าเองก็กลัวเหลือเกินเจ้าค่ะ" นางกระซิบตอบเขา
หากมิได้กลับมา หากมิได้พบเจอ นางจะทนต่อความคิดถึงที่มีต่อบุรุษนามลู่หลิงซีได้หรือไม่
นางคิดซ้ำไปซ้ำมาจนต้องเอ่ยขอท่านพ
