ลางสังหรณ์

1500 คำ

แม้จะฝืนใจที่ต้องทนมองหน้า แต่สุดท้าย ก็ไม่มีอะไรมาหลีกเลี่ยงความจริงได้ มัลลิกายอมขยับกายลงจากรถและยอมมานั่งที่ด้านหน้า และเลือกที่จะหลบสายตาออกมาอีกทาง รู้อยู่เต็มอก ว่าเขากำลังมองมา แต่เธอก็ยังเลือกที่จะเฉยใส่ ทำเหมือนไม่รู้ไม่ชี้ ทั้งๆที่รู้ดีแก่ใจ เชื่อเถอะ ถ้าเธอจะอ้างว่าจะกลับคอมโดเอง เขาก็คงจะไม่ยอมง่ายๆ ซ้ำ เขาอาจจะตามวุ่นวายกับเพื่อนเธอจนมันถลำลึกเกินกว่าจะแก้ได้ อีกประเด็น คือเธอไม่ต้องการให้เขารู้ ว่าเธออยู่ที่ไหน ไหนจะเรื่องของเพื่อนข้างห้อง ที่เขาอาจจะเข้าใจ ว่าเธอรู้เห็นเป็นใจ ยอมออกจากบ้าน ตามมาอยู่ห้องติดกันกับผู้ชาย ทั้งๆที่เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย จริงๆมันก็เป็นชีวิตของเธอ เรื่องของเธอ ที่จะไปอยู่ที่ไหน อยู่ใกล้ใครก็ได้ แต่ขนาดเขาไม่รู้ลึกรู้หนาอะไรมากมาย เธอยังโดนขนาดนั้นได้ คิดเอาเถอะ ว่าถ้าเขารู้เข้า เธอจะโดนขนาดไหน เธอไม่อยากเสี่ยงกับพี่ชายปลอมๆคนนี้เลยจริงๆ! เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม