เมื่ออาจูและวิภาวารีเขามาแล้วจะเอาลูกสาวคืนแล้วน้องหลินก็ร้องไห้งอแง จนอมาวดีออกปากว่าจะอุ้มเด็กไว้ไม่ปล่อยน้องหลินก็หยุดร้องจนอาจูต้องแกล้งทำท่างอนลูกสาวว่าติดคนอื่นมากกว่าพ่อแม่... แต่น้องหลินยังกอดอมวดีแน่นอยู่ไม่รู้ว่าถูกใจอะไรนักหนา
“แล้วแม่แอมจะทานข้าวยังไงค่ะน้องหลิน” วิภาวารีพูดกับลูกสาว
“ไม่เป็นไรหรอกวารีเราอุ้มได้” อมาวดีบอกแล้วก็อุ้มน้องหลินโยกไปมาเพราะว่าชักชอบเด็กขึ้นมาบ้างแล้ว
“ก็ดีเหมือนกันหัดเอาไว้ เดี๋ยวอีกหน่อยก็ท้องแล้วล่ะใช่ไหมที่รัก” ภาคินขยับเขามาชิดแล้วโอบไหล่อมาวดีไว้แถมยังหอมแก้มอีกฟอดใหญ่ เธอหันไปจิกตาใส่เขาแทบไม่ทัน
“เออนั่นสิ” อาจูเห็นด้วย “แล้วได้วันที่แน่แล้วหรือยังว่าจัดงานวันไหน แล้วจัดที่ไทยหรือที่ฮ่องกง”
“เลื่อนเข้ามาเป็นอีกสามอาทิตย์ข้างหน้านี้ แล้วก็จัดที่เมืองไทย” ภาคินพูดจบอมาวดีหันมาหาเขาทันที
“สามอาทิตย์เหรอ” อมาวดีถามด้วยความตกใจ เธ
