หลังจากที่อมาวดีไล่ลงจากรถแล้วภาคินก็สั่งให้ลูกน้องจอดรถแล้วก้าวลงจากรถอย่างหัวเสียเขาไม่มองเหลียวหลังแม้แต่น้อย แล้วอมาวดีก็ไม่คิดจะง้อเธอสั่งให้คนขับรถลีมูซีนมุ่งหน้ากลับบ้านไปทันทีเช่นกัน ส่วนภาคินนั้นนั่งแท็กซี่กลับไปในที่ๆ เขาเพิ่งจากมา
“อ้าว...ภาค ทำไมกลับมาล่ะ มีอะไรหรือเปล่า” อาจูถามเมื่อเห็นภาคินทำหน้าบึ้งเข้ามาอีกหลังจากออกไปได้สักพักแล้ว
“เบื่อมาหาเพื่อนดื่มเหล้า ดื่มเป็นเพื่อนฉันหน่อย ”
“อะไรของแกว่ะ” อาจูถามงงๆ “งอนอะไรกับคุณแอมมาหรือเปล่า”
“แค่นี้ทำให้ฉันไม่ได้หรือไง แค่ดื่มเหล้าเป็นเพื่อนสักวันจะไม่ดื่มแต่นั่งคุยข้างๆ ก็ได้ ทำไมต้องถามต้องสงสัยอะไรมากมาย”
“เออ..รู้ว่าอารมณ์ไม่ดี งั้นก็ได้ว่ะเดี๋ยวตั้งวงให้ แต่นานไม่ได้น่ะต้องพาลูกเข้านอนตอนหัวค่ำ”
อาจูบอกก่อนจะจัดแจงให้วิภาวารีทำกับแกล้มอย่างง่ายๆ แล้วให้ลูกน้องขนเหล้ามาเลี้ยงเพื่อนจนเวลาผ่านไปสองชั่วโมงภาคินก็นั่
