จูเสี้ยวเทียนและวิภาวารีเพิ่งได้ยินข่าวของภาคินก็ได้รีบรุดมาเยี่ยมเพื่อนก่อนที่เขาจะออกจากโรงพยาบาลพอดีภาคินเพิ่งตรวจเสร็จหมอให้กลับบ้านได้และเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้ว
เมื่ออมาวดีกำลังจะพาภาคินกลับก็เห็นวิภาวารีอุ้มลูกสาววัยเตาะแตะนำหน้าจูเสี้ยวเทียนเข้ามาในห้อง ภาคินและอมาวดีจึงชวนทั้งสองมาที่บ้านของป้าโซเฟียด้วยเสียเลย
ทั้งสี่คนนั่งคุยกันเรื่อยเปื่อยและเรื่องที่คุยคงหนีไม่พ้นความหลังสมัยที่เรียนขุดเอาพูดเมื่อไหร่ก็ยังสนุกเสมอ แต่ท่ามกลางเสียงหัวเราะนั่นก็ยังมีความรู้สึกอึดอัดอยู่ในหัวใจของคนในวงเพราะช่วงหนึ่งที่ภาคินกับอมาวดีเลิกกันนั้นเป็นช่วงที่เพื่อนแยกจากกันไม่ได้เจอกันบ่อยนัก ทำให้ความสนิทสนมหายไปช่วงหนึ่ง ก่อนจะมาพบกันที่ฮ่องกงอีกครั้ง ทุกคนจึงพยายามไม่พูดถึงเรื่องนั้นเลย... เสียงร้องไห้งอแงของน้องหลินดังดังแข่งกับเสียงคุยของผู้ใหญ่วิภาวารีจึงอุ้มลูกออกมาที่นอกบ้านเพื่อเดินเล่นอมาว
