รุ่งอรุณแห่งวันใหม่หมุนเวียนผ่านเข้ามาในเช้าวันอังคารที่แสนสุขสดใสสำหรับใครบางคนโดยเฉพาะอมาวดีที่หลับเต็มอิ่มและฝันดีตลอดคืนทั้งที่ตอนเข้านอนนั้นสภาพจิตใจไม่มั่นคงนัก เธอค่อยๆ ปลดลำแขนแข็งแรงจากเอวตัวเองและไม่ลืมที่จะเอาผ้าห่มออกจากร่างเธอมาปิดคลุมร่างเปลือยของคนข้างตัวไว้แล้วจึงค่อยๆ ลุกจากเตียงอย่างแผ่วเบาไปทำธุระส่วนตัว ปล่อยให้คนร่างสูงนอนหลับต่ออย่างสบายอารมณ์
เธออาบน้ำไปพลางนึกดีใจที่เมื่อคืนไม่ได้เจออะไรประหลาดอย่างที่นึกกลัว ตรงข้ามเธอกลับหลับฝันดีถึงตอนที่ยังคบกันอยู่กับภาคิน เธอเห็นคืนวันที่ดีๆ เหล่านั้นแล้วมีความสุขก่อนที่จะตื่นมาพบกับความจริงว่ามันไม่มีแล้ว... ความรักที่เปี่ยมล้นอย่างตอนนั้น เพราะความจริงตอนนี้ที่อยู่ด้วยกันเพราะเขาต้องรับผิดชอบเธอถ้าไม่อย่างนั้นเขาคงอยู่ที่เมืองไทย อยู่ใกล้ๆ พี่สาวเธอเพื่อดูแลแม้ว่าจะไม่ได้ครอบครอง หรืออีกนัยหนึ่งเขาอาจจะหนีมาที่นี่เพราะทนเห็
