ผมกำหนดวันกลับไม่ได้เลยบอกให้นุ่มนิ่มกลับไปนอนที่บ้านจะได้ไม่เหงา แต่ก็รับปากว่าจะคอยส่งไลน์บอกว่าทำอะไรไปไหนเท่าที่จะทำได้ แต่พอเอาจริงก็ส่งข้อความลำบากอยู่เพราะต้องตามรอยของเข้าไปในป่าลึกพอสมควร ก่อนหน้านี้ผมต้องกลับก่อนเพราะมีสอบกับฝึกงาน เพื่อไม่ให้คนอื่นสงสัยด้วย แล้วก็ทิ้งให้พี่ชินเป็นคนจัดการเฝ้าดูพ่อเลี้ยงเดชาแทน
พี่ชินเล่าว่าพ่อเลี้ยงเดชาน่าจะอยากได้ธุรกิจของพวกเรา เพราะเป็นอย่างเดียวที่พวกมันยังไม่ได้ทำ ถ้ามันทำได้ทุกอย่างทางภาคเหนือมันจะเป็นคนคุมแบบเบ็ดเสร็จตระกูลเดียว เหมือนการผูกขาดตลาดมืดโดนเฉพาะยาที่มันจะขายพร้อมปืน อีกทั้งผู้หญิงที่มันส่งออกไปทางชายแดนไปประเทศเพื่อนบ้าน เอาตามจริงผมยังนึกไม่ออกว่าจะทำยังไงกับพ่อเดชาที่มีน้องชายเป็นนายตำรวจคนสำคัญอีกคน
พอผมเดินทางมาถึงบ้านไร่ก็เจอผู้ใหญ่หลายคนนั่งอยู่ บางคนก็ใส่เครื่องแบบตำรวจ ทหาร ยศใหญ่มากทีเดียว ปู่เรียกผมให้เข้าไปสวัสด
