“พี่เจ้าขา ~” เสียงของเด็ก ๆ ในหมู่บ้านร้องเรียกเจ้าขาด้วยความดีใจก่อนจะพากันวิ่งมาหาหญิงสาว ร่างบางมองเด็ก ๆ ตรงหน้าด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความดีใจไม่ต่างกัน และวันนี้ที่เธอได้กลับมาที่หมู่บ้านเธอก็ไม่ได้มาตัวเปล่าแต่ขนสิ่งของที่เด็ก ๆ และคนอื่น ๆ อยากได้มาด้วย...แถมเธอยังขอเฟลิกซ์ให้พาพี่เลี้ยงสาวใช้อย่างน้ำหวานติดตามมาด้วยเช่นกัน
“พี่เจ้าขาหายไปไหนมาคะ วันนั้นพวกหนูรอเล่นด้วยตั้งนาน” เด็กน้อยที่อายุยังไม่ถึง 10 ขวบเลยด้วยซ้ำเอ่ยถามด้วยความไร้เดียงสา เจ้าขาระบายยิ้มด้วยความเอ็นดูก่อนจะย่อตัวลงไปให้ความสูงของเธอนั้นมันใกล้ ๆ กับความสูงของเด็กน้อย
“พอดีพี่ต้องรีบกลับบ้านน่ะก็เลยไม่ได้อยู่เล่นกับพวกหนู”
“คิดถึงพี่กันใช่ไหมละ”
“คิดถึงมากเลยค่า~” เด็ก ๆ ประสายเสียงตอบเจ้าขาที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ่งรู้สึกใจพองโตจนต้องรีบหันไปมองพี่เลี้ยงคนสนิทของเธอที่ติดตามมาด้วยพร้อมกับถือถุงข้าวของเต็มสอง
