บรรยากาศบนโต๊ะอาหารไม่ได้ดูตึงเครียดอะไรนักเพราะเพื่อน ๆ ของเฟลิกซ์ต่างพากันพูดคุยถึงวันที่พวกเขาจะกลับไปที่ดอยที่เฟลิกซ์รับช่วงดูแลต่อจากพ่อของเขา ขณะที่เพื่อน ๆ ของเจ้าขาเองก็ส่งข้อความมาบอกเจ้าขาว่าพวกเธอจะกลับกันก่อนเพราะดูท่าเจ้าขาน่าจะต้องนั่งอยู่กับเฟลิกซ์ยาว ๆ
“ว่าแต่เด็ก ๆ บนดอยน่าจะโตกันมากแล้วใช่มั้ย”
“น้องดานิกับยาลิเป็นไงบ้างอ่ะ” เจ้าขาเลื่อนสายตาไปมองบีน่าที่พูดขึ้นมา เธอทำเหมือนว่าเธอสนิทสนมกับพวกเด็ก ๆ บนดอยมากไม่น้อย...
“ก็สบายดี โตกันหมดแล้ว”
“งั้นกลับไปรอบนี้เดี๋ยวบีซื้อของไปฝากเด็ก ๆ ดีกว่า แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเด็ก ๆ จะชอบอะไร” บีน่าแสร้งเอ่ยออกไปด้วยสีหน้าครุ่นคิดเธอทำเป็นสนใจเด็ก ๆ ไปอย่างนั้นทั้ง ๆ ที่จริงแล้วเวลาเธอไปที่นั่นเธอไม่ได้ให้ความสนใจกับคนบนดอยขนาดนั้น เธอไปเพราะเฟลิกซ์ชวนไปต่างหาก...
“เธออยากซื้ออะไรไปก็ซื้อ เด็ก ๆ ได้อะไรก็ดีใจทั้งนั้น” เป็นคอปเปอร์ที่เ
