หลายวันผ่านไป
เนื่องจากมีกิจกรรมรับน้องทำให้ยี่หวาไม่ได้เจอหน้ารุ่นพี่เจ้าเล่ห์อย่างเขาอีก ทุกอย่างดูเหมือนจะผ่านไปด้วยดี กระทั่งบังเอิญพบเจอกับเพื่อนเก่าโรงเรียนเดียวกันจึงพูดคุยอย่างสนิทสนม
หลังจากนั้นทั้งคู่ก็มักจะหาเวลาว่างมาอ่านหนังสือในห้องสมุด
"ยี่หวา" เสียงเรียกของ บิว ชายหนุ่มสูงผอมผิวเข้มใบหน้าหล่อเหลาฉบับชายแท้เอ่ยเสียงเรียกแผ่วเบา "อ่านนิทานเรื่องนี้หรือยัง"
"อ่านแล้วสนุกมากเลยล่ะ"
"เรากำลังจะเริ่มอ่าน รู้ว่ายี่หวาเป็นคนเรียนเก่ง ยิ่งอยู่ใกล้เราก็ยิ่งอยากเรียนรู้"
"ก็ไม่ได้เรียนเก่งขนาดนั้นหรอก"
"ไม่ต้องถ่อมตัวไปหน่อยเลย คือเรามีเรื่องบางอย่างสำคัญอยากจะถามมาตั้งนานแล้ว"
ตัวเล็กตั้งใจฟัง เธอทำหน้ามึนงงแต่เห็นอีกฝ่ายแววตาเป็นประกาย บิว สูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะตัดสินใจพูดเรื่องสำคัญ "เราลองมาคบกันเป็นแฟนได้ไหม? เราชอบยี่หวามาตั้งแต่เรียน ม.5 แค่ไม่กล้าบอกเท่านั้นเอง"
"อย่ามาล้อเล่นกับเราแบบนี้นะ ฮ่าๆ"
"ยี่หวามีแฟนแล้วหรือยัง.."
"ยะ ยังหรอก เรายังไม่มีแฟน"
"งั้นแปลว่าเราก็คบกันได้สิ"
อย่าว่าแต่แฟนเลย ผู้ชายสักคนที่ผ่านเข้ามาพูดคุยนี่หว่าก็ยังไม่เคย เธอตื่นตระหนกเล็กน้อยแต่ใบหน้าก็แดงแจ๋ เนื่องจากไม่เคยสัมผัสความรู้สึกนี้มาก่อน แม้จะรู้จักกันได้ไม่นาน แต่คงเพราะมีนิสัยคล้ายกันแถมยังพูดคุยถูกคอ ทำให้ยี่หวาตกลงปลงใจคบกับบิวในทันที
ทั้งคู่ใช้เวลาในการศึกษาดูใจกันมาเกือบ 2 อาทิตย์
วันจันทร์
"เมื่อคืนแบตเราหมดขอโทษด้วยนะยี่หวา" บิวถือสมุดเดินมาส่งยี่หวาตรงตึกคณะ
"ไม่เป็นไรหรอกเราก็เผลอหลับไปเลย"
"ต่อไปเราจะชาร์จแบตเตอรี่ให้เต็ม จะได้คุยกับยี่หวาอย่างจุใจ คิดถึงจะแย่"
"อย่าพูดแบบนี้สิ เราเขินนะ"
"ก็ยี่หวาน่ารัก ตอนอยู่มัธยมปลายก็ว่าน่ารักแล้ว พอโตเป็นสาวมหาวิทยาลัยยิ่งชวนน่ามองไปอีก"
"ที่น่ามองคงเป็นนมเรามากกว่าที่ใหญ่โตขนาดนี้"
"เฮ้ยยย ไม่ใช่แบบนั้น ฮ่าๆ"
แน่นอนว่ายี่หวาเธอรู้ตัวดีว่าหน้าอกหน้าใจขนาดเท่ากับหัวเด็กอนุบาลก็ไม่ปาน จึงทำให้ผู้ชายเหลียวมองตามกันตาลุกวาว แต่บิวไม่ได้มีท่าทางหึงหวงเกินไป จึงทำให้ยี่หว่าสบายใจที่ได้อยู่ในสถานะนี้ เรียกได้ว่าอาจเป็นความโชคดีที่มีแฟนคนแรกชีวิตก็ดูสดใสสวยงาม
ผับบาร์
หลังจากนั้นบิวก็มีสังสรรค์กับเพื่อนจึงชวนแฟนอย่างยี่หวาไปด้วยซึ่งเธอก็ไม่ได้ปฏิเสธ สาวสวยอย่างเธอแต่งองค์ทรงเครื่องครอบสมบูรณ์แถมสกิลการแต่งหน้าก็ไม่แพ้ใครหลังจากเรียนรู้จากอินเทอร์เน็ต
เมื่อมาถึง ทั้งโต๊ะก็ต้อนรับอย่างดี ตัวเล็กนั่งอยู่เคียงข้างแฟนหนุ่มแต่ยังคงทำตัวเรียบร้อยตามปกติ
ตึก ตึก ตึก
"อุ้ยยย ขอโทษค่ะ" คงเพราะดื่มน้ำส้มจนปวดหน่วงจึงทำให้ยี่หวาเลี่ยงตัวออกมาเข้าห้องน้ำ แต่บังเอิญว่าชนกับใครบางคนที่เดินสวนทาง เรื่องเงยหน้าขึ้นปรากฏว่าเป็นชายรุ่นพี่ที่ชอบกวนประสาท "พี่..."
"นึกว่าจะไม่ชอบเที่ยว แต่นี่เจอเธอที่ผับอีกแล้วนะ"
"หลีกทางด้วยค่ะหนูจะเข้าห้องน้ำ"
"เรียกชื่อฉันให้ถูกก่อนสิ น้องโนตม"
"หยาบคาย! ถอยไปนะคะ"
"ถ้าไม่เรียกชื่อฉัน ก็เชิญฉี่ราดอยู่ตรงนี้ หึ"
เวล ชายหนุ่มหน้าตาดียืนกวนส้นตีน พลางจ้องมองการแต่งตัวของสาวน้อย เขาไม่สามารถละสายตาจากจุดเด่นตรงทรวงอก จึงทำให้ยี่หวาดึงมือขึ้นมาปิดบังตามสัญชาตญาณ พร้อมส่งสายตาดุดันตอบกลับ จากนั้นเขาก็เดินเลี่ยงเมื่อเห็นอีกฝ่ายมีอารมณ์ฟึดฟัด การทำให้ยี่หวาหงุดหงิดกลายเป็นจุดประสงค์
"ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะยี่หวา" กลับมาถึงโต๊ะ บิวจึงเอ่ยถามเมื่อเห็นสถานการณ์ไม่ปกติ
"เปล่าหรอก เจอบางอย่างไม่สบอารมณ์นิดหน่อย"
"เดี๋ยวสักพักเรากลับกันแล้วนะ ไม่อยากให้ยี่หวานอนดึก เดี๋ยวสมองจะไม่แล่น ฮ่าๆ"
"ได้สิ เรายังไงก็ได้อยู่แล้ว"
"แฟนใครน่ารักที่สุดเลย"
สักพักบิวก็ขอตัวกลับ ทั้งคู่เดินทางมายัง ลานจอดรถ เมื่อขึ้นบนรถกลิ่นแอลกอฮอล์ก็คละคลุ้งทั่วบริเวณ ชายหนุ่มท่าทางมึนเมาเล็กน้อยเขายังไม่ยอมสตาร์ตรถ ก่อนที่จะเอี้ยวตัวมาหายี่หวาที่นั่งเบาะข้าง
"อ๊ะ~บิว จะทำอะไรอะ" ยี่หวาตกใจเมื่อแขนเรียวถูกคว้ากระชาก ใบหน้าของชายหนุ่มแทบจะแนบชิดติดพวงแก้ม "เมาหรือเปล่าเนี่ย ปล่อยเรานะ"
"เราเป็นแฟนกัน จูบกันนิดหน่อยไม่เห็นเป็นไร"
"บิว หยุดก่อน!"
"หรืออยากจะทำมากกว่านี้ก็ย่อมได้อยู่แล้ว ยี่หวาอย่าบอกนะ..ว่าไม่เคยมีแฟนมาก่อน คนเป็นแฟนกันจะทำอะไรกันก็ไม่ผิดนี่นา"
"ตั้งสติหน่อยได้ไหมบิว ปะ ปล่อย"
เหมือนสถานการณ์ไม่น่าไว้วางใจ ตอนนี้เธอขัดขืนดิ้นสุดแรงแต่ก็ไม่สามารถสู้กับอีกฝ่ายซึ่งเป็นผู้ชาย สักพักเสียงเคาะกระจกด้านคนขับก็ดังขึ้น เมื่อทั้งคู่เหลียวมองเป็นตาเดียวปรากฏว่าเป็น เวล เขาส่งยิ้มอย่างร้ายกาจพร้อมในมือถือถุงยางอนามัยหนึ่งชิ้นเป็นเหมือนการยื่นให้ฝ่ายชาย สีหน้าท่าทางของเขายังดูมีเลศนัย ยิ่งทำให้ยี่หวาโมโหเพิ่มพูนขึ้นไปอีก