เคว้ง! แรงผลักของตัวเล็กทำให้ชายหนุ่มกระเด็นเซไปโดนข้าวของที่อยู่ใกล้มือจนร่วงหล่นพื้น ยี่หวาพยายามเพ่งมอง เธอไม่เข้าใจอารมณ์ของอีกฝ่ายที่ดูโมโหอย่างรุนแรงก่อนที่น้ำเสียงดุดันของเขาจะเอ่ยถามขึ้น "รูปคู่ในกระเป๋าของเธอ..ผู้หญิงที่ยืนข้างๆ ใช่แม่หรือเปล่า" ทันทีที่พูดจบ เขาก็หยิบกระเป๋าเงินที่หล่นบนรถโยนคืนให้ "ใช่ค่ะ นี่รูปแม่ของหนูเอง" "เหอะ! แม่งงงง" "แล้วพี่เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมถึงโมโหขนาดนี้ หรือว่าไปหงุดหงิดมีเรื่องกับใครมา" "ไม่ต้องทำเป็นมารู้ดีหน่อยเลย" "งั้นพี่ก็รู้เอาไว้ด้วยว่าหนูไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ของใคร ถ้าพี่ไม่พอใจหรือโมโหพี่ก็ไปทำอย่างอื่นสิ ไม่ใช่ลากหนูมาแล้วก็พูดจาหยาบคายใส่ นิสัยไม่ดีที่สุด" พูดจบประโยคท่าทีฉุนเฉียวของเขาไม่ได้ลดน้อยลง เวลเดินไปยังเก๊ะริมข้างพร้อมกับหยิบถุงยางมาแล้วโยนใส่บนตักขาวนวลของยี่หวาในทันที เขาเท้าเอวยังยืนกรานเรื่องที่จะให้เธอทำอย่างว่า เพ