คุณพ่อหนูเป็นวิศวกร

โดนหลอก...2

ไอรินนั่งรออยู่จนเย็น หญิงสาวหญิงสาวก็ได้ยินเสียงเคาะประตู เธอเดินไปเปิดประตู เธอก็พบว่าบุคคลที่มาเคาะประตูนั้นคือนายวิษณุ เธอจึงเปิดประตูให้เขาเข้ามาในห้อง

“ฉันต้องออกไปทำงานแล้วใช่มั้ยจ๊ะน้า” หญิงสาวรู้สึกดี เมื่อรู้ว่าตนต้องออกไปทำงาน

“งานของเอ็งมันต้องทำที่นี่” วิษณุกล่าวชวนสงสัยเป็นอย่างมาก ไอรินไม่เข้าใจในสิ่งที่น้าเขยกำลังจะพูด

“งานอะไร ทำไมต้องทำในห้อง” ไอรินเอ่ยถามด้วยความใสซื่อ

“ก็งานสบายๆ แบบที่นอนเฉยๆ ก็ได้เงินไง” นายวิษณุกล่าวด้วยแววตาเหี้ยม เขาไม่ได้สนใจหรอกนะว่าเธอจะรู้สึกยังไง เพราะเธอและเขาไม่ได้เกี่ยวพันกันทางสายเลือดสักนิด

“น้าหมายความว่ายังไง” ไอรินเริ่มจะเข้าใจในสิ่งที่วิษณุบอก แต่เธอก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่เธอนับถือเป็นน้าอย่างวิษณุจะกล้าทำแบบนี้

“ก็หมายควาว่าน้าขายแกให้กับคุณฌาณเขาแล้วน่ะสิ เอ็งทำงานของเอ็งให้ดีแล้วกัน” นายวิษณุกล่าวอย่างไร้ความเมตตา แต่สิ่งที่เขาเอ่ยออกมาทำให้หญิงสาวหน้าซีดเผือดด้วยความตกใจ

“ไม่ ฉันไม่มีวันทำแบบนั้น ได้โปรดเถอะนะน้า พาฉันกลับบ้านด้วยเถอะนะ” ไอรินทรุดลงทันที เมื่อรู้ว่าเธอต้องทำหน้าที่อะไร

“ถ้าเอ็งก้าวออกจากที่นี่ทั้งที่เอ็งยังไม่ได้ทำงาน เอ็งกลับไปรับศพของนังเดือนน้าเอ็งได้เลยนะ” วิษณุรีบเอาเดือนมาอ้าง เพราะรู้ว่าไอรินนั้นรักเดือนมากเพียงใด นี่ถ้าไอรินรู้ว่าน้าที่เธอเคารพรักสมรู้ร่วมคิดกับเรื่องนี้ เธอคงจะเจ็บปวดไม่น้อย

“น้า!! ทำไมน้าต้องทำกับหนูแบบนี้” ไอรินหมดแรงเมื่อได้ยินคำขู่ของวิษณุ เธอเชื่อว่าวิษณุอาจจะทำอย่างที่เขาว่าจริงๆ เพราะเนื้อแท้ของวิษณุเป็นคนโหดเหี้ยม

“ก็นึกซะว่าตอบแทนบุญคุณที่ข้าเลี้ยงเอ็งมาตั้งแต่เด็ก แล้วอย่าคิดจะหนีไปจากที่นี่นะ ถ้าเอ็งไม่ทำงานคืนนี้ ข้าฆ่านังเดือนแน่” วิษณุเอ่ยด้วยแววตาโหดเหี้ยมอีกครั้ง

“วิธีตอบแทนบุณคุณวิธีอื่นมีเยอะแยะ ทำไมน้าต้องให้หนูทำอาชีพสกปรกแบบนี้” ไอรินน้ำตาเอ่อด้วยความเสียใจ

“รู้เอาไว้ด้วยว่าเอ็งก็โตมาด้วยเงินสกปรกพวกนี้แหล่ะ ที่เอ็งมีอยู่มีกินทุกวันนี้ก็เพราะมันนี่ล่ะนังริน อย่าคิดจะทำอะไรอีก ข้าไม่อยากต้องใช้ความรุนแรงเอ็งเข้าใจมั้ย” นายวิษณุใช้มือผลักศรีษะเล็กของไอรินด้วยความแรง หญิงสาวเซและล้มไปตามแรงของเขา แต่เธอก็ไม่ลุกขึ้นมาตอบโต้ ด้วยกลัวว่านายวิษณุจะทำอย่างที่เขาพูดกับน้าเดือนของเธอจริงๆ

“น้า..หนูไม่เคยทำ น้าไปหาคนอื่นจะไม่ดีกว่านี้เหรอจ๊ะ” เมื่อขอดีๆ ไม่ได้ผล หญิงสาวก็พยายามหว่านล้อมน้าเขย

“ก็เพราะความสดของเอ็งนี่แหล่ะมันทำให้ข้าเลือกเอ็ง อย่ามาต่อรองอะไรน่ารำคาญ ตั้งใจทำหน้าที่พอ แล้วน้าเอ็งจะปลอดภัย” นายวิษณุกล่าวก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป ไอรินได้ยินเสียงล็อคจากด้านนอก เธอมั่นใจได้เลยว่าอนาคตของเธอได้จบลงไปพร้อมกับเสียงล็อคกุญแจนั้นแล้ว