“เฮ้อ...การเป็นพ่อเป็นแม่นี่มันเหนื่อยนะ แต่มันมีความสุขมากเลยนะ” ฌาณกล่าวก่อนที่จะล้มตัวลงนอนที่ตักของภรรยาสาว
“นั่นสินะคะ ถ้าไม่มีสองแฝด ฉันก็ไม่รู้เลยว่าชีวิตของเราทั้งคู่จะเป็นยังไง”
เมื่อหญิงสาวกล่าวจบ ชายหนุ่มจึงจับมือของหญิงสาวมาจูบด้วยความรัก ทั้งสองคนจะแสดงความรักต่อกันได้ก็ต่อเมื่อลูกหลับเท่านั้น
“นั่นน่ะสิ ป่านนี้ฉันก็ยังคงเป็นคนที่ไม่เชื่อในความรักอยู่ ส่วนเธออาจจะถูกนายวิษณุพาไปขายตัวอีกไม่รู้กี่ครั้ง” ฌาณครุ่นคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา
“ขอบคุณนะคะ ที่ทำให้ฉันหลุดพ้นจากวงจรอุบาทก์นั่น” หญิงสาวก้มลงจุมพิตที่แก้มสากของสามี
“เพราะเธอน่ารักแบบนี้ฉันเลยหลงรักเธอจนถอนตัวไม่ขึ้น รู้มั้ยคุณแม่ของเจ้าสองแฝด” ฌาณจุ๊บเข้าที่เรียวปากบางของหญิงสาว ส่งผลให้เธอหน้าแดงด้วยความเขินอาย
“คุณเนี่ยชอบทำให้ฉันเขินเรี่ยวราด” ไอรินหน้าแดงเพิ่มขึ้นอีก
“ก็เธอน่ารักนี่นา จะบอกว่าหลงเมียก็ได้นะ ว่า
