"ไคเลอร์มองอะไรพี่เขาขนาดนั้น" ท่ามกลางโต๊ะอาหารที่พร้อมหน้าไปด้วยครอบครัวของไคเรนทำเฌอแตมรู้สึกเกร็งนิด ๆ ยิ่งสายตาน้องชายของเขาที่จดจ้องเธอไม่วางตาก็ยิ่งวางตัวไม่ถูกเข้าไปใหญ่ และเหมือนว่าเธอจะไม่ได้รู้สึกไปเองคนเดียว เพราะนานะเองก็เห็นว่าลูกชายมัวแต่สนใจสมาชิกคนใหม่ของบ้านจึงออกปากถามและเป็นการปรามการกระทำนั้นไปในตัว
"มองว่าที่พี่สะใภ้ครับแม่ ยิ้มสวยจริง ๆ ด้วย สวยขนาดนี้ไม่แปลกทำไมพี่ถึงชอบ" สิ้นเสียงนั้นคนว่าก็แจกยิ้มกว้างไปหนึ่งที
แค่ก ๆ แต่คนโดนพูดถึงนี่สิ ถึงกับสำลักอาหารที่ทานเข้าไปจนหน้าแดง
"คุณเฌอแตมโอเคไหมครับ" ด้วยความเป็นห่วงของไคเรน เขารีบถึงตัวหญิงสาวอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะรีบยื่นน้ำเปล่าให้ เธอก็รับมาดื่มพร้อมทุบหน้าอกเบา ๆ ก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นมา
"อะ โอเคค่ะ ฉันไม่เป็นไร"
"พูดอะไรของลูกไคเลอร์!" นานะถลึงตาใส่ลูกชายคนเล็ก
"ผมก็พูด-" แต่เขาก็ยังไม่จบที่จะพูดอะไรแปลก ๆ อ
