แสงสว่างจากพระอาทิตย์ที่ทำหน้าที่มาตลอดทั้งวันค่อยๆ เลือนหายไป และจากนี้ไปก็คงหน้าที่ของพระจันทร์ที่นำความมืดมิดเข้ามาแทนที่ ปกคลุมไปทั่วทุกหนทุกแห่ง
ในเวลาเกือบสี่ทุ่ม ผู้คนส่วนมากต่างก็ทยอยเข้านอน เพื่อพักผ่อนร่างกายให้มีแรงสู้กับวันพรุ่งนี้ เช่นเดียวกับธนูก็เข้านอนตั้งแต่สามทุ่มครึ่ง เพื่อต้องการพักผ่อนเช่นเดียวกัน สืบเนื่องจากค่ำคืนที่ผ่านมาชายหนุ่มแทบไม่ได้นอนเลยด้วยซ้ำ หวังจะใช้คืนนี้ชดเชยการนอนที่เสียไป
แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีความรู้สึกว่าหนังตาจะหนักอึ้งคล้ายอาการง่วงแต่อย่างใด ตายังคงสว่างจ้าเหมือนเมื่อคืนนอนหลับเต็มอิ่มอย่างไรอย่างนั้น อีกทั้งสมองก็เอาแต่ครุ่นคิดถึงแต่ใบหน้าของผู้หญิง ที่เขาไปเจอช่วงเย็นที่ผ่านมา ไหนจะคำพูดประชดประชันนั้นอีก ก็ยังลอยวนเข้ามาไม่ขาดสายเหมือนเดิมซ้ำๆ ช่างน่าปวดหัวยิ่งนัก
รู้ทั้งรู้ว่าตัวเองไม่สบายยังดื้อไม่ยอมกินยา นี่ถ้าเป็นลูกสาวเขานะจับตีให้ก้น
