“คุณบัวขา... บ่าวผิดเองจริงๆ คุณพดกับคุณดมจะกลับ บ่าวจะขอตามกลับไปด้วย อยู่ไปก็รังแต่จะทำให้คุณบัวทะเลาะกับคุณพงศ์ ไม่สบายใจกันเสียเปล่าๆ”
“พี่สาลี่...” บัวคราง
“ก็ดีเหมือนกันนะ” พดเป็นคนสนับสนุนความคิดเห็นนั้น ไม่ค่อยเข้าใจอารมณ์แปรปรวนของพี่สะใภ้นัก เรื่องสามีจะมีเล็กมีน้อยบ้าง เขาก็เห็นว่าเป็นเรื่องธรรมดา ยังไงพี่ชายของเขาก็ยกให้เป็นเมียเอก และให้เกียรติเสียทุกอย่างแบบนี้
“แต่พี่สาลี่เพิ่งมาเองนะจ๊ะ” บัวรู้สึกใจหาย เธอรอสาลี่ ให้ได้มาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง
“ให้บ่าวไปเถอะค่ะ”
“แม่บัวไปปรับความเข้าใจกับพี่พงศ์เถอะ สาลี่ก็ไปเก็บของ เราจะออกเดินทางกันเลย” พดตัดบท เป็นการตัดปัญหาทุกอย่าง
สาลี่แอบหนีออกมาหาชัย เธอโกหกคำโตว่าถูกพงศ์กับบัวไล่ให้กลับไปกับพด จึงไม่สามารถอยู่ก่อกวนหรือสร้างความร้าวฉานได้อีกต่อไป เพราะจริงๆ แล้วเธอกลัวชัยจะฆ่าเธอตายพร้อมกับคนอื่นๆ เธอไม่ไว้ใจชัย ต้องเอาตัวรอดไว้
