"อ้ะ...ซีด" น้ำฝนสูดปากร้องครางเสียงกระเส่า ใบหน้างามเชิดขึ้นแดงซ่านทรมาน เมื่อมือหน้าลูบไล้กายสาวของเธอแผ่วเบาและใช้นิ้วสัมผัสจุดอ่อนไหวที่ชูชันออกมา วนนิ้วคลึงติ่งเนื้อทรมานน้ำฝนจนยืนแทบไม่ไหว
"เปียกแล้วฝน ขอฉันกินน้ำหน่อย เมื่อกี้กินข้าวลืมกินน้ำ" ร่างสูงทรุดตัวลงนั่งด้านหลัง จับขาเรียวยกขึ้นให้ขาพาดบนขอบอ่างล้างจาน เผยความงามของกายสาว กลีบผกาสวยงามอ้าออกจากกันเห็นรูรักแดงก่ำขมิบตอดรัดภายใน นิ้วแกร่งแหวกกลีบดอกสองข้างออกกว้าง มองดูน้ำหวานไหลรินก็แลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากตัวเอง
“ซี้ด” ลิ้นสากปาดเลียน้ำหวานอย่างพลิ้วไหว กดแยงเข้าในรอยแยกเพื่อกวาดน้ำหวานจากภายในเข้าปาก ห่อปากดูดน้ำหวานลงคอเหมือนดั่งน้ำทิพย์ที่ยิ่งกินยิ่งมีพละกำลัง ทว่าคนถูกกินเหมือนตัวเองกำลังจะหมดแรง แข่งขาอ่อนแรงสั่นน้อยๆ เหมือนถูกดูดพลังออกไป
"อืม...อ่ะ...อืม...อ้า...สะ เสียวค่ะ พี่กายขา....อืม"
"หวาน หวานจริงๆ" เสีย
