พ่ายรักภรรยาแต่ง

พ่ายรักภรรยาแต่ง 9

เมื่อนับหนึ่งเดินเข้ามาภายในบ้าน เอื้องที่ถือไม้ถูพื้นและถังน้ำเดินลงจากชั้นสองเห็นเธอพอดี จึงเข้ามาถามไถ่ด้วยใบหน้าตื่นเต้น

“เป็นยังไงบ้างคะ เด็กผู้หญิงหรือว่าผู้ชาย?”

“ยังไงไม่รู้เลยค่ะ พึ่งฝากวันแรกเอง” นับหนึ่งตอบด้วยใบหน้ายิ้ม ๆ ก่อนจะหันไปทางด้านข้างเมื่อได้ยินป้าศรีพูดขึ้น

“แกนี่ไม่รู้อะไรเลย”

“ก็ฉันไม่เคยท้องนี่ป้าศรี” ขณะยืนฟังทั้งสองคุยกันพอเห็นป้าศรียืนถือผักอยู่นับหนึ่งจึงเดินเข้าไปหาป้าศรีในครัวแล้วเอ่ยถาม

“ป้าศรีจะทำกับข้าวเย็นแล้วเหรอ?”

“เปล่า ป้าแค่เตรียมไว้เฉย ๆ”

“ป้าศรีทำกี่โมง เดี๋ยวหนูมาช่วย”

“สี่ห้าโมงเย็นนู่น คุณหนึ่งไปพักข้างบนก่อนก็ได้ ถ้าป้าเริ่มทำเดี๋ยวให้นางเอื้องไปเรียก” เพราะเห็นนับหนึ่งบอกอยากทำตั้งแต่เมื่อวานศรีจึงไม่อยากปฏิเสธ

“ค่ะ” สิ้นเสียงเล็ก นับหนึ่งก็เดินขึ้นไปบนห้องเพื่อพักผ่อน เนื่องจากง่วงนอนจนลืมตาแทบไม่ขึ้นแล้ว เมื่อถึงชั้นสองขณะนับหนึ่งกำลังจะเดินผ่านห้องนอนของคาร์เตอร์ จู่ ๆ ประตูห้องอีกคนก็ถูกเปิดออกเธอจึงเบี่ยงสายตามอง เห็นอีกคนยืนกอดอกมองอยู่ เธอจึงเลือกไม่สนใจแล้วเตรียมเดินต่อทว่า…

“ตอนเย็นเพื่อน ๆ ฉันจะมาดื่มที่บ้าน เธอไม่ต้องเสนอหน้าลงไปข้างล่างล่ะ”

“เกี่ยวอะไรกับฉัน นายจะดื่มก็ดื่มไปสิ”

“ก็ฉันไม่อยากให้เพื่อนของฉัน เห็นผู้หญิงอย่างเธออยู่ในบ้าน” คำพูดดูถูกความเป็นคนทำเอานับหนึ่งกำหมัดแน่น ขณะตาคู่สวยมองหน้าคาร์เตอร์ที่พูดด้วยใบหน้าเย้นหยัน ก่อนจะปิดประตูห้องกระแทกหน้าเธอเสียงดังลั่น นับหนึ่งจึงสูดลมหายใจเข้าปอดหนัก ๆ เพื่อระงับอารมณ์ภายในใจ

จากนั้นก็เลือกไม่สนใจเดินเข้าไปในห้องแล้วอาบน้ำชำระร่างกายให้สดชื่น ก่อนจะทิ้งตัวนอนลงยังเตียง เลื่อนมือไปลูบหน้าท้องขาวเนียนด้วยใบหน้าเปี่ยมล้นความสุขเมื่อนึกถึงเจ้าตัวน้อยในท้อง

ไม่นานก็หลับไป...

ตู้ม!

ช่วงเย็นของวันขณะนอนอยู่ภายในห้องนับหนึ่งก็สะดุ้งตื่น เมื่อได้ยินเสียงคล้ายใครกระโดดน้ำอีกทั้งเสียงหัวเราะสนุกสนาน ร่างเล็กจึงดันตัวลุกขึ้นจากเตียงด้วยสภาพงัวเงียแล้วเดินไปหยุดยังริมหน้าต่างที่เป็นกระจกบานเลื่อน

เห็นคาร์เตอร์และเพื่อนของเขากำลังปาร์ตี้อยู่ริมสระน้ำ นับหนึ่งจึงยืนมองครู่หนึ่ง จากนั้นก็เตรียมละสายตาจากภาพด้านล่าง ทว่าสายตาดันสะดุดกับเพื่อนของคาร์เตอร์ที่ลอยคออยู่ในน้ำมองเธออยู่

ทางด้านคาร์เตอร์หลังขึ้นจากสระน้ำที่ลงไปเล่นเพื่อดับร้อนกับไคโร ก็เดินไปหยิบแก้วแอลกอฮอล์ขึ้นดื่ม ขณะดวงตามองไวฟายเพื่อนของตนที่กำลังนอนจูบกับเมียของมันอยู่ที่เตียงริมสระ เห็นแล้วก็อยากเอาน้ำสาดให้ไปสวีตไกล ๆ สายตา

ไม่นานก็ได้ยินไคโรพูดขึ้น...

“ไอ้เตอร์คนสวยแอบมองกูเล่นน้ำว่ะ” สิ้นเสียงระริกระรี้คาร์เตอร์ก็หันมองตามสายตาของไคโร เห็นนับหนึ่งยืนมองพวกตนเล่นน้ำอยู่ จึงเค้นหัวเราะในลำคอเบา ๆ ทว่าก็ไม่ตอบอะไรกลับไป

“เธอเข้ามาอยู่บ้านมึงแล้วเหรอวะ?”

“มึงเห็นไหมล่ะ? ถ้าเห็นก็แปลว่าอยู่แล้ว”

“อ้าว! ไอ้เวรกูถามดี ๆ ตอบดีไม่ได้” คาร์เตอร์เลือกไม่สนใจเสียงบ่น มือหนาวางแก้วแอลกอฮอล์ลงยังโต๊ะแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวพาดบ่า ก่อนจะเอ่ยบอกเพื่อน ๆ

“กูไปอาบน้ำก่อน” จากนั้นก็เดินมุ่งตรงไปยังตัวบ้านทันที

“อ้าวเลิกเล่นแล้วเหรอวะ?” แม้จะได้ยินไคโรเอ่ยถามทว่าก็ไม่ได้เอ่ยตอบ เมื่อเดินถึงชั้นสองก็เห็นนับหนึ่งเดินออกมาจากห้องพอดี จึงเดินไปขวางหน้าเธอแล้วถามด้วยใบหน้าเคร่งขรึม

“จะไปไหน?”

“ข้างล่าง”

“ฉันบอกว่าไง พูดไม่รู้เรื่อง?” คิ้วหนาดกดำเลิกขึ้นเชิงถาม ขณะยืนกอดอกมองใบหน้าสวยของคนด้านหน้าไม่ละไปไหน นับหนึ่งได้ยินเช่นนั้นจึงสูดลมหายใจเข้าปอดหนัก ๆ แล้วพ่นให้ผ่อนคลาย เมื่อเหนื่อยใจกับนิสัยเอาแต่ใจของอีกคน แล้วตอบกลับไปด้วยท่าทีใจเย็น

“นายก็ดื่มกับเพื่อนของนายไปสิ ฉันจะลงไปช่วยป้าศรีทำกับข้าวเย็น”

“หึ! สภาพอย่างเธอเนี่ยนะทำกับข้าวเป็น”

“ก็ไม่ได้งอมืองอตีนรอกินเหมือนนายหรอก” พูดจบนับหนึ่งก็เตรียมเดินผ่านหน้าคาร์เตอร์ลงไปข้างล้าง ทว่าโดนเขาคว้าแขนแล้วดึงตัวเข้าไปใกล้ก่อนจะพูดลอดไรฟัน

“ปากดีจริง ๆ ต้องเอาเอ็นยัดปากใช่ไหมถึงจะหยุด” จากนั้นก็พาเธอเดินไปในห้องนอนของตัวเอง