หลังจากที่เข้าพิธีส่งตัวเข้าหอ ซึ่งไม่ได้มีใคร นอกจากคุณกรุณและนางกิ่งแก้วเท่านั้น ทั้งสองคนไม่ต้องการใครมากกว่านี้แล้ว เมื่อผู้ใหญ่ทั้งสองคนให้คติในการใช้ชีวิตคู่แล้ว ผู้ใหญ่ทั้งสองคนก็ออกไปจากห้อง แล้วคราวนี้เจ้าบ่าวของเธอก็หันมาสนใจเจ้าสาวแสนสวยของเขาทันที
“ลินทร์ไปอาบน้ำก่อนนะคะ” มิลินทร์รีบบอก เพราะเห็นสายตาของเขาแล้ว เขาไม่น่าจะอยากจัดการเธอทันที แต่ตอนนี้เธอกำลังเหนียวตัวเพราะลมทะเล เธอจึงอยากจะอาบน้ำก่อน
“อาบด้วยกัน” กรณ์เอ่ยออกมาเสียงอ้อน
“อาบใครอาบมันดีกว่า” มิลินทร์พยายามที่จะวิ่งไปห้องน้ำด้วยชุดเจ้าสาวที่พริ้วบาง แต่ทว่าเธอกลับถูกเจ้าบ่าวของเธอเข้ามารวบตัวไว้จากด้านหลัง
“จะหนีไปไหน หนีฉันไม่พ้นหรอก” กรณ์เอ่ยออกมาเสียงหวาน
“หื่นที่สุด คนอะไรหื่นสามเวลาหลังอาหาร” มิลินทร์เอ่ยอย่างไม่จริงจัง แต่เธอก็ต้องตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อร่างบางของเธอลอยขึ้นมาเหนือพื้น ก่อนที่จะถูกเขาอุ้ม
