เช้าวันต่อมา
มิลินทร์ลุกขึ้นแต่งตัวกลับด้วยชุดเดิม แล้วกำลังจะเดินออกไปจากห้องนอน เพื่อจะหารถกลับไปที่บ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า กรณ์ลุกขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เขาเข้ามาสวมกอดมิลินทร์จากด้านหลัง
"จะไปไหน" กรณ์จูบลงที่ศีรษะเล็ก
"กลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้าค่ะ เดี๋ยวจะไปหาแม่ที่โรงพยาบาลต่อ" มิลินทร์เอ่ยด้วยรอยยิ้ม
"รอฉันแป๊บนึง ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเดี๋ยวฉันไปส่ง" กรณ์เอ่ยออกมาเสียงหวาน
มิลินทร์จึงนั่งรอกรณ์ด้วยความสุข ตอนนี้กรณ์ดีกับเธอ เธอกำลังจะเคยตัวที่มีเขาอยู่ข้างๆ จนกลัวว่าวันหนึ่งกรณ์จะกายไปจากเธอ แล้วเธอจะทำใจไม่ได้
หลังจากนั่งรอสักพัก กรณ์ก็แต่งตัวเรียบร้อย เขาจึงขับรถพามิลินทร์ไปที่บ้านเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็พาเธอไปส่งที่โรงพยาบาล ก่อนที่ตัวเขาจะกลับไปทำงานต่อที่โรงแรม
มิลินทร์ขึ้นไปเยี่ยมมารดา และไม่ลืมที่จะโทรไปลางานต่ออีกสองวัน เชฟวัฒนาก็อนุญาต มิลินทร์ร
