หาดแสงดาวสวยงามสมชื่อ แสงจันทร์กระทบกับผืนทราย สวยงามอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ กรณ์จูงมือมิลินทร์เดินไปตามชายหาดเรื่อยๆ ทั้งคู่ไม่ได้เอื้อนเอ่ยสิ่งใด มีเพียงเสียงคลื่นกระทบฝั่งเท่านั้นที่ยังดังอยู่เรื่อยๆ
เวลาผ่านไปนานเท่าใดไม่รู้ กรณ์จึงพามิลินทร์เดินเข้ามาในบ้านพักอากาศสุดหรู ซึ่งตั้งอยู่ริมหาดแสงดาว มิลินทร์ออกอาการเงอะเงิ่นๆ เธอทำตัวไม่ถูก เพราะปกติแล้วเธอก็อยู่กับเขาแค่ที่โรงแรมเท่านั้น แต่นี่เป็นครั้งแรกที่มิลินทร์ต้องอยู่ด้วยกันสองต่อสองกับกรณ์ในที่รโหฐานเช่นนี้
"คุณกรณ์ไปส่งลินทร์ที่บ้านทีค่ะ" มิลินทร์เอ่ยปากขอร้องกรณ์
"ที่นี่ออกจะสวย จะกลับบ้านทำไม" กรณ์ยิ้มเจ้าเล่ห์
"ลินทร์...ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนค่ะ" มิลินทร์เอ่ยออกมาตะกุกตะกัก เธอคิดว่าถ้าเธออยู่ที่นี่ เธอคงต้องโดนกรณ์รังแกอย่างแน่แท้
"ก็ไม่ต้องใส่ไง" กรณ์ยิ้มกริ่ม ความต้องการกำลังก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ
"แต่...มันไม่เหมาะนะคะ แม่ล
