"หยาบคายที่สุด" มิลินทร์สบถออกไป
"ก็ของมันเคยๆกันอยู่ มันหยาบคายตรงไหน" กรณ์ยังเย้าแหย่มิลินทร์ไม่เลิก
"ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ" มิลินทร์ยังไม่ยอมเล่นตามเกมส์ของกรณ์ เธอพยายามตัดบทท่าเดียว
กรณ์เกี่ยวเอวบางให้เข้ามาแนบกาย ริมฝีปากนุ่มถูกปิดลงด้วยแรงแห่งความปรารถนา กรณ์บดขยี้ปากอิ่มสวยอย่างละมุนละไม จนทำให้มิลินทร์รู้สึกเคลิ้มตาม ก่อนที่เขาจะถอมริมฝีปากออกด้วยความรู้สึกเสียดาย
"จำเอาไว้ ว่าเธอไม่มีสิทธ์มาต่อต้านฉัน เพราะสุดท้ายแล้วร่างกายของเธอมันก็จะยอมแพ้ฉันทุกครั้งไป" กรณ์ยิ้มเยาะให้กับมิลินทร์ แล้วเขาก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อไปสงบสติอารมณ์ ก่อนที่เขาจะเผลอทำอะไรเธอไปมากกว่านี้ เพราะยิ่งกรณ์อยู่ใกล้มิลินทร์ ก็ยิ่งเหมือนน้ำมันที่อยู่ใกล้กับไฟ ซึ่งคอยแต่จะจุดติดอยู่ตลอดเวลา
มิลินทร์กลับมาได้สติอีกครั้งหลังจากล่องลอยไปกับสัมผัสของกรณ์ เธอรีบออกไปจากห้องทำงานของกรณ์ทันที เพราะเธอรู้สึกว่า
