“แอรอน! หนูมาที่นี่ได้ยังไงกัน!”
สริตาอุทานออกมาอย่างแปลกใจเมื่อเปิดประตูออกมาแล้วเจอเด็กชายที่เธอไม่เจอหน้าเขามานานนับเดือน
แอรอนฉีกยิ้มกว้างให้เธอ พร้อมกับเรียกเธออย่างดีใจ “พี่สาวฮะ อ่ะ!” ตอนท้ายเด็กชายยื่นดอกไม้ช่อโตให้เธอ
“นี่อะไรกันจ๊ะ”
สริตาถามพร้อมกับยื่นมือไปรับด้วยความประหลาดใจ แต่การเจอแอรอนก็ทำให้เธออดยิ้มออกมาไม่ได้ ช่างเป็นเด็กที่ทำให้คนที่อยู่ด้วยรู้สึกสบายใจจริงๆ
แต่แล้วหญิงสาวก็ต้องประหลาดใจเมื่อเธอยกมือขึ้นดูโบว์แข็งๆ ของช่อดอกไม้แล้วถึงรู้ว่ามันคือสร้อยเพชรที่พันเอาไว้แทนโบว์นั่นเอง เธอมองเด็กชายอย่างตกใจว่านี่มันอะไรกัน ทว่าก่อนจะได้ถามอะไรออกไป เด็กชายก็พูดขึ้นมาเสียก่อน
“พี่สาวต้องไม่โกรธนะผมคิดถึงพี่สาวมากๆ อาแอชก็ เลยพามาหา ส่วนดอกไม้นั่นอาแอชฝากมาเป็นคำขอโทษ อา แอชอยากจะ...”
ทว่าสริตากลับไม่ได้สนใจแล้วว่าอาแอชอยากจะอะไร เพราะตอนนี้เธอต้องการเจอเขาพอ
