คนป่วยที่ส่งสัญญาณให้เจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลเข็นวีลแชร์ที่เขานั่งอยู่ให้ผ่านหน้าของเธอออกไปทั้งที่เรายังคุยกันไม่ทันได้จบส่งผลให้ลูกกวาดยืนชะงักอยู่กับที่
นอกเหนือจากการผละหนี คือการปฏิเสธแบบซึ่งๆ หน้า
แน่นอนว่าลูกกวาดมองย้อนกลับมาที่ตัวเองแทบจะทันที จริงอยู่ที่เขามีเหตุผลของเขา แต่เธอเองก็มีเหตุผลของเธอเหมือนกัน หากใครรู้จักเธอดีคนคนนั้นจะรู้ว่าเธอจริงใจและรักคนรอบข้างของเธอมากแค่ไหน
ใครบ้างที่เห็นเพื่อนถูกทำร้ายหัวใจแล้วจะยังรู้สึกเฉยๆ กับคนที่เป็นสาเหตุได้ สุดท้ายถึงแม้ว่าความจริงมันจะแตกต่างและผิดแผกไปจากที่คิดเอาไว้ มันก็ไม่มีใครสามารถกลับไปเปลี่ยนอดีตได้อยู่ดี
อีกทั้งสิ่งที่เธอทำอยู่ในตอนนี้มันไม่มีความหมายอะไรเลยเหรอ เธอพยายามมองจัสมินใหม่ พยายามยอมรับว่าเขาเป็นหนึ่งในสมาชิกครอบครัว ซ้ำยังต้องกลับไปอธิบายเรื่องนี้กับยัยเอ๋ยเพื่อนรัก ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าคนที่มีบาดแผลต่อกันหาก
