ริกเตอร์หลุดเสียงในลำคอเบาๆ เมื่ออีกฝ่ายเลือกที่จะปฏิเสธออกมา กำลังนึกในใจว่าถ้าลูกกวาดและพี่สาวของเขาเข้าใจกันดีจริงๆ มันคงเป็นอะไรที่ดีมาก อย่างน้อยๆ ก็หมดห่วง หากวันหนึ่งไม่มีเขาแล้ว พี่ของเขาก็จะยังมีคนรักและครอบครัวของคนรักอยู่ข้างๆ แทนตัวเขาที่หายไป
“นายจะไปไหนอ่ะ”
“จะออกไปนั่งเล่นด้านหน้า”
“ฉันไปด้วยนะ เอาอะไรไปด้วยปะ” ลูกกวาดหันกลับไปที่เตียง ทำท่าให้เห็นว่าเธอพร้อมเดินไปหยิบของให้เขาเพียงแค่เขาเปิดปากออกมา
“ไม่เป็นไร ผมแค่จะเปลี่ยนรองเท้า”
“รองเท้าใช่ปะ เดี๋ยวฉัน…”
หมับ~
ริกเตอร์คว้าหมับที่ข้อมือบางเมื่อเห็นว่าไฮโซสาวตั้งท่าจะหมุนตัวกลับไปหารองเท้าของเขา ข้อมือที่ถูกพันธนาการกระตุ้นให้ลูกกวาดหันหน้ากลับมาทางริกเตอร์อีกครั้ง หัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นส่ำเพียงแค่เธอและเขากำลังสบตากัน
“รอ เดี๋ยวผมเปลี่ยนเอง” ริกเตอร์ปล่อยอีกคนให้กลับมาเป็นอิสระอีกครั้ง บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเขา
