ตอนที่ 32
แผลในกาย
หลังจากกำนันสิงห์กลับไปแล้ว การะเกด ก็อาบน้ำอาบท่าจัดการธุระส่วนตัวให้สบายตัวก่อนจะขึ้นมาบนเรือน ด้วยได้เวลาสำรับเย็นแล้ว พ่อกับแม่ของเธอและตาไกรศรกับยายจำปารวมถึงหมอสรวงกินมื้อเย็นกันอยู่ที่ชานเรือน ส่วนของเธอถูกยกเข้าไปไว้ในห้อง ด้วยเธอต้องกินอาหารที่ทำพิธีแยกต่างหาก กระนั้นหญิงสาวก็อดที่จะเอ่ยถามพ่อครูไกรศร ที่นั่งอยู่ตรงชานเรือนไม่ได้
"ตาไกรจ้ะ จเรเป็นอย่างไรบ้าง? เขาเจ็บแผลมากไหม"
ไกรศร อมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะหันไปสบตากับจำปาเมียรัก แล้วหันมาตอบหลานสาวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
"เหมือนมันจะเจ็บหนักพอควรนะการะเกด เพราะมันไม่ยอมใช้คาถาอาคมอันใดเลย เมื่อสักครู่ไอ้เหลืองก็บอกว่าจเรมันไม่ยอมแตะข้าวปลาเลยสักคำ"
ถ้อยคำของพ่อครูไกรศร ทำให้การะเกดหน้าเจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัด ด้วยเธอรู้ว่าคนอย่างจเรดื้อและยอมฟังใครที่ไหนกัน และเมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้เผลอๆจะไม่กินข้าวกินปลาและยอมร
