ตอนที่ 41
อุ่นเนื้อนาง*NC
ลมหนาวในค่ำคืนนี้ยังคงกรรโชกแรงอย่างต่อเนื่อง ยิ่งดึกเท่าใดก็ยิ่งโหมกระหน่ำ จนกิ่งลำดวนที่อยู่ข้างเรือนไหวโยกเอน และกิ่งบางส่วนหักร่วงลงสู่พื้นดิน สองร่างบนเตียงใหญ่กกกอดกันแนบชิดภายใต้ผ้าห่มผืนหนาหาความอบอุ่นที่ล้ำลึกต่อกัน หน้าสวยผุดผาดของการะเกดซุกยังอกกำยำแน่นเครียดของจเร วงแขนแข็งแรงโอบกอดเธอไว้แนบชิด ดั่งเกรงว่าร่างนุ่มนี้จะอันตรธานหายจากเขาไป
หัวใจเขาและเธอเต้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอ
“หนาวงั้นรึ?”
เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามเบาๆ ด้วยความเป็นห่วงเมื่อร่างในอ้อมแขนสั่นระริก คางหนาของชายหนุ่มเกยกดศีรษะที่มีเรือนผมสลวยดำขลับไว้ ลมหายใจอุ่นร้อนเป่าพ่นออกจากจมูกโด่งเป็นสันได้รูปและคลอเคลียอยู่ใกล้ๆกรอบหน้างามผุดผาด
“ไม่หนาวเท่าใด ข้าดีใจที่คืนนี้ได้นอนกอดท่าน”
เธอช้อนตามองเขา นี่เป็นคืนเข้าหอคืนแรกของวันแต่งงานที่ผ่านไปเกือบสามเดือนที่แสนจะทุกข์ทรมาน แต่ตอนนี้รสชาติของ
