ตอนที่ 22
ตอกย้ำ2
“ข้าเหนื่อยแล้ว ..ข้าไม่ไหวแล้ว”
เสียงเอ่ยหวานจากริมฝีปากจิ้มลิ้มตัดพ้ออย่างหมดแรงหลังจากโดนถาโถมบทรักอันร้อนแรงยาวนานต่อเนื่องทั้งคืน จนเหมือนโดนสูบวิญญาณไปด้วย จเร เลิกคิ้วสูงเล็กน้อยแช่ค้างตัวตนไว้นิ่งเมื่อร่างหนากระตุกเกร็งและปลดปล่อยธาราอุ่นร้อนแห่งชาติพันธุ์เข้าไปในกายเธอ ให้โพรงนุ่มรีดเค้นจนหมดทุกหยาดหยดจึงถอดถอนตัวตนออกช้าๆ
“เดี๋ยวกินยาอีกถ้วย”
ชายหนุ่มลุกขึ้นรินยาจากหม้อดินแล้วประคองร่างบางที่เริ่มจะร้อนด้วยพิษไข้ ทว่าคนตัวเล็กก็ยังคงขัดขืนเหมือนจะยังไม่หายพยศ ด้วยยังโกรธในการกระทำอันบ้าระห่ำของเขา และยังเหม็นหืนจากกลิ่นยาหม้อตรงหน้า
“อื้อ”
“อย่าดื้อ กินดีๆไม่งั้นเจ้าจะไม่ได้นอนง่ายๆ”
จเร กดเสียงต่ำชิดริมหู นั่นทำให้หญิงสาวยอมอ้าปากกินยาจนหมดถ้วยแต่โดยดี
กระนั้นคนตัวเล็กก็ยังมิวายบ่นกะปอดกะแปด
"ท่านมันจอมเผด็จการ เป็นคนชอบบังคับคนอื่น"
"หยุดบ่นสักพักเ
