"ผมไม่กวนแล้วพักผ่อนเถอะ...หรือว่าอยากให้กวนต่อ"
กวินทำหน้าทะเล้น ส่งไปให้เธอ
"มะ....ไม่ค่ะ"
ม่านฟ้าหน้าแดงแล้วแดงอีก
"หึๆ...ถ้าอยากให้ต่อก็บอกได้นะ"
เขากระซิบบอกที่ข้างหูก่อนจะลุกขึ้นและเดินออกไป
////////
สองวันมานี้กวินคอยดูเเลม่านฟ้าไม่ห่าง ส่วนงานก็ให้โตมรจัดการให้
"ไหวหรือเปล่าถ้าไม่ไหวก็ลาก่อนดีไหม"
กวินถามวันนี้ม่านฟ้าต้องไปฝึกงานที่โรงพยาบาลวันแรงเธอไม่อยากลา
"ไหวค่ะ ความจริงฟ้าก็ดีขึ้นมากแล้ว"
"ตามใจ"
"งั้นฟ้าไปนะคะ พี่บอลมารอรับแล้ว"
กวินพยักหน้าให้ เขามองตามเธอในชุด นักศึกษาแพทย์ปีสุดท้ายของเธอ
"อีกหน่อยก็เป็นคุณหมอม่านฟ้าแล้วสินะ"
เขาพูดคนเดียว กับรอยยิ้มบนใบหน้า
////////////
ตลอดเทอมกับการ ออกปฏิบัติงานจริงที่โรงพยาบาลของ ของนักศึกษาแพทย์
ทำให้ม่านฟ้าต้องเตียมตัวอย่างหนัก เธอกับกวินแทบจะ ไม่ได้เจอหน้ากันเลยแม้จะอยู่บ้านเดียวกันก็ตาม แต่กวินจะให้บอลกับโตมร
