ทั้งสี่ค่อย ๆ ย่องกระจายตัวทั่วบริเวณจุดที่มันอยู่ เพื่อไม่ให้เจ้าตัวร้ายนี้หลุดหนีไปได้ ทว่าดูเหมือนมันจะรู้ตัวแล้ว
ท่ามกลางเงามืดของต้นไม้ใหญ่ที่มันใช้พักอาศัย หมาป่าตัวใหญ่ยืนตระหง่านกวาดดวงตาสีเหลืองเพลิงมองหาผู้บุกรุกเข้ามาอย่างดุร้าย เขี้ยวอันแหลมคมของมันโผล่ออกมาจากริมฝีปาก พร้อมกับหยดน้ำลายไหลย้อยดูน่ากลัว มันเผยความก้าวร้าวออกมาให้เห็นทางสีหน้าและแววตา หางของมันกระดิกไปมาอย่างไม่สงบ เผยให้รู้ว่ามันพร้อมจะโจมตีศัตรูทุกเมื่อ
“ระวังตัวนะ” จวิ้นอ๋องตะโกนบอกทุกคน และเขาก็กำลังน้าวสายธนูเพื่อปล่อยศรให้พุ่งออกไปหามัน
ทว่ามีศรอีกอันพุ่งมาปะทะเสียก่อน มันจึงไม่ถูกร่างของหมาป่าตัวใหญ่ จังหวะนี้เองที่ทำให้มันได้โอกาสหนีเข้าป่าไป จากนั้นก็ปรากฏร่างขององค์ชายสามและพรานป่าที่เหลือรอด
“ทำบ้าอันใดของเจ้า” จวิ้นอ๋องตวาดใส่ทันที
องค์ชายสามไม่ได้สนใจฟังเลยสักนิด เขารีบตามเจ้าดำทมิฬหมายจะจัดการม
