คนในสาย:”เออ เอาน่า แล้วแกใส่ผ้าปิกจมูกทำไม ไม่สบายเหรอ”
โซยู: “นี่แหละ กำลังจะด่าอยู่ แกรู้มั้ยว่าอาจารย์ให้ฉันทำความสะอาดเล้าไก่ เพราะแกอลิส”
คนในสาย: “ขอโทษ! เดี๋ยวกลับไปเขาจะสมยอมตัวเองทุกอย่าง อย่างอนนะ”
โซยู:”แกดูสภาพฉันอลิส”
แล้วโซยูก็จับเอาโทรศัพท์ถ่ายสภาพตัวเองตอนนี้ให้เพื่อนของเธอดู ผมยาวถูกมัดรวบไว้อย่างยุ่งเหยิ่ง ในมือถือไม้กวาด รองเท้าที่ใส่มาตอนนี้มันถูกถอดเอาไว้ข้างต้นไม้เรียบร้อย เธออยู่ในสภาพเท้าเปล่า ผมยืนมองเธออยู่ในระยะที่เห็นได้ชัดและได้ยินทุกอย่างชัดเจนดีเลยละ
คนในสาย: “ขอโทษนะโซ เพื่อนคนนี้ขอโทษ!”
โซยู: “ไม่ต้องมาขอโทษย่ะ วันนี้ฉันไม่มีเรียนนะแต่มาเพื่อแกเลย แล้วสุดท้ายก็ต้องกลายมาเป็นแม่บ้านเล้าไก่ซะงั้น เอาของฝากมาด้วย”
คนในสาย: “รับทราบค่ะ! ใจดีไม่ด่าเพื่อนเหมือนเดิมเลยนะที่รัก”
โซยู:”ไม่ต้องมาชม แค่นี้นะจะรีบทำก่อนเริ่มร้อนแล้ว”
คนในสาย: “โอเค สู้ ๆ นะที
