27

1523 คำ

“อย่าค่ะคุณนัส” มนัสวีไม่สนใจ เขาจับใบหน้าของเธอเอาไว้มั่น ก่อนจะบดจูบอย่างดูดดื่ม ทั้งจูบทั้งขยำหน้าอกสาว คนถูกสัมผัสหอบหายใจสะท้าน “อื้อ...” เสียงครางสั่นระริก “รังเกียจฉันหรือเปล่า” เขากระซิบถามคนที่อ่อนปวกเปียกอยู่ในอ้อมแขน เธอส่ายหน้าไปมา แก้มแดงเรื่อ “ชอบฉันก็ยอมสิ ถ้าไม่อยากเป็นเมียน้อยพ่อฉัน” “มีวิธีอื่นไหมคะ” เธอถามเสียงหอบ สติยังเหลืออยู่ให้ถามมันออกไป “ถ้าเธอบริสุทธิ์ใจไม่ได้อยากอ่อยคุณพ่อ” เขาเชยคางสาวให้แหงนขึ้นสบตา เธอหลับตาพริ้ม เขาจะคิดว่าใจง่ายหรือเปล่าหนอ ในขณะที่เธอกำลังคิดอะไรมากมายว้าวุ่นใจ เขาก็จับเธออุ้มขึ้นจากอ่างน้ำ พลอยใสกอดคอหนาเอาไว้แน่น ยอมให้เขาอุ้มไปล้างตัว สายน้ำที่สัมผัสเนื้อกายทำเอาเธอสะดุ้ง “อุ๊ย! คุณนัส” เธอร้องเมื่อเขาใช้ความเร็วที่มีมากกว่าปลดเปลื้องอาภรณ์ของเธอออกจากตัว เธอปิดป้องอย่างขัดเขิน เขาเลยกดไปชิดกับผนังห้องน้ำ “คุณนัส” “เรียกอยู่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม