วันต่อมา...
เธอเดินเข้ามาในร้านอาหารแห่งหนึ่งในภายในห้างสรรพสินค้าชื่อดังกลางเมือง พร้อมกับมองหาคนที่นัดกันไว้ พอเห็นพวกท่านนั่งคุยกันอยู่จึงรีบเดินเข้าไปหา พอพวกท่านเห็นเธอก็ยิ้มให้ เธอจึงยกมือไว้ทั้งสองออกไปด้วยความนอบน้อม แล้วก็เลือกนั่งลงตรงที่ว่าง
“คิดถึงจังเลยค่ะ”
“แม่ก็คิดถึงหนูเหมือนกันลูก เป็นยังไงบ้างลูก”
“ก็สบายดีค่ะ แล้วคุณพ่อคุณแม่เป็นยังไงบ้างคะ”
“สบายดีเหมือนกันลูก แต่ถ้าหนูยาหยีมาหาที่บ้านบ้างก็คงจะสบายกว่านี้”
“ขอโทษที่ไม่ได้ไปหานะคะ”
“ตัดผมสีใหม่เหรอ สวยจังเลย”
“ขอบคุณนะคะ”
“แม่เห็นโฆษณาของหนูกับโรงแรมของเราแล้วนะลูก หนูยาหยีสวยมากเลย”
“ขอบคุณนะคะ” เธอเอ่ยขอบคุณคนตรงหน้า แต่เลือกที่จะไม่บอกว่าเธอได้ยกเลิกสัญญาที่จะทำงานถ่ายโพรโมตต่อแล้ว
“มาสั่งอาหารดีกว่าลูก อยากทานอะไรสั่งได้เต็มที่เลยนะเดี๋ยววันนี้แม่เลี้ยงเอง”
“ได้ยังไงล่ะคะ กลับมาเจอกันทั้งทีหนูควรที่จะเลี
