เด็กดื้อของสิงห์ 3 | ใกล้ได้เจอกันแล้ว
1330 คำ
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา...
"ทำไมเขานัดมาร้านอาหารหรูจัง"
"ไม่รู้เหมือนกัน สิ่งที่ฉันรู้เพียงอย่างเดียวก็คือเจ้าของโรงแรมที่มาจ้างเราไปถ่ายแบบให้ครอบครัวเขาทำธุรกิจหลายอย่าง"
"แสดงว่าต้องรวยมาก แล้วทำไมเขาไม่ติดต่อนางแบบดัง ๆ หรือพวกดารามาถ่ายแบบโพรโมตให้ ทำไมถึงต้องมาจ้างนางแบบต๊อกต๋อยแบบฉันล่ะ"
"แล้วฉันจะรู้ไหมเนี่ย ตอนเขาติดต่อมาฉันก็ตกใจเหมือนกัน"
"พี่เช็กดูแล้วใช่ไหม ว่าเราไม่ได้มาผิดที่"
"จะผิดที่อะไร ก็เขานัดมาเซ็นสัญญาที่ร้านอาหารนี้"
เธอมองผู้จัดการด้วยสีหน้าแปลกใจพร้อมกับหันไปมองร้านอาหารชื่อดังที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองย่านเศรษฐกิจ
"จะอะไรก็ช่าง เราเข้าไปกันดีกว่าใกล้ถึงเวลานัดแล้ว"
"โอเค" เธอเดินตามผู้จัดการเข้ามาภายในร้านอาหาร ซึ่งมีพนักงานชายคอยเปิดประตูให้ เธอจึงก้มหัวเพื่อขอบคุณ
"ไม่ทราบว่าได้จองโต๊ะไว้หรือเปล่าครับ"
"คุณจักรกฤษณ์จองไว้ให้ค่ะ"
"เชิญทางนี้ครับ"
ผู้จัดการเธอก็เดินตามพนักงานชายไป ส่วนเธอก็รีบเดินตามมาติด ๆ จนมาหยุดอยู่ห้องห้องหนึ่งซึ่งอยู่โซนด้านในสุด โดยพนักงานชายก็เปิดประตูให้ เธอกับผู้จัดการจึงเดินเข้ามาก็พบกับผู้ชายที่ท่าทางค่อนข้างสุขุม อายุน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับผู้จัดการเธอ เธอเห็นแบบนั้นก็รีบยกมือไหว้ด้วยความนอบน้อม เพราะเธอคิดว่ายังไงตัวเองก็น่าจะอายุน้อยกว่า ซึ่งอีกฝ่ายก็ยกมือไหว้เธอเช่นกัน
"สวัสดีนะคะดิฉันชื่อยูกิ ส่วนนี่ชื่อนิวเยียร์เป็นเด็กที่ฉันดูแล แล้วก็เป็นคนที่ทางคุณอยากจ้างมาโพรโมตโรงแรมค่ะ"
"สวัสดีนะคะ"
"สวัสดีครับคุณยูกิคุณนิวเยียร์ ผมชื่อจักรกฤษณ์นะครับเป็นเลขาของคุณภาสินี ต้องขอโทษด้วยที่วันนี้เจ้านายของผมมีธุระสำคัญที่ต้องไปจัดการ จึงไม่สามารถที่จะมาคุยกับคุณได้เลยส่งผมมาแทนครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะ"
"เชิญนั่งครับ"
พอคนตรงหน้าพูดแบบนั้นผู้จัดการของเธออย่างยูกิก็รีบเดินลงไปนั่ง ส่วนเธอก็เดินลงมานั่งด้านข้าง
"นี่เป็นเอกสารเรื่องสัญญานะครับ เชิญอ่านข้อตกลงของเราได้เลย ถ้ามีข้อไหนไม่เข้าใจสามารถสอบถามผมได้ครับ"
เธอยื่นมือไปรับเอกสารมาอ่าน ซึ่งพออ่านเสร็จแล้วเธอก็ยื่นให้กับผู้จัดการของตัวเองเพื่อให้เธอร่วมตัดสินใจ
"เป็นยังไงบ้างครับ ข้อเสนอของทางเราพวกคุณพึงพอใจไหม"
"ดิฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ พอดีมีเรื่องสงสัย"
"เชิญถามมาได้เลยครับ"
"คือว่าน้องของดิฉันก็ไม่ได้ดังอะไร แถมเพิ่งกลับมาจากญี่ปุ่นอีกด้วย ทำไมพวกคุณรู้จักพวกเราได้คะ"
"พอดีว่าทางเจ้านายของผมบังเอิญไปเห็นนิตยสารที่คุณเคยถ่ายเอาไว้ครับ แล้วรู้สึกชอบเลยให้ผมติดต่อคุณไป"
"นิตยสารที่ญี่ปุ่นเหรอคะ"
"ใช่ครับ"
พอได้ยินคนตรงหน้าพูดแบบนั้นเธอก็ไม่ได้สงสัยอะไรอีกเลย เพราะตอนที่เธออยู่ญี่ปุ่นเธอก็ถ่ายนิตยสารหลายเล่ม แต่เธอไม่ได้อยู่หน้าปกหรอก ส่วนมากจะอยู่ด้านในปกมากกว่า
"แล้วที่ระบุไว้ในสัญญาว่าต้องไปถ่ายที่ทะเล ทะเลตรงนี้คือที่ไหนคะ"
"ทะเลแถวอันดามันครับ"
"อ๋อ สองวันใช่ไหมคะ"
"ใช่ครับ"
"แกตกลงไหม"
ผู้จัดการของเธอก็หันมาถามความคิดเห็นของเธอ ซึ่งเธอก็พยักหน้าตกลงไป เพราะเนื่องด้วยหลังจากที่อ่านสัญญาแล้วค่าตอบแทนของเธอได้ค่อนข้างมาก ซึ่งมากกว่าปกติเป็นสองเท่าเลยก็ว่าได้ แถมทำงานแค่สองวันเอง อะไรมันจะดีปานนี้
"อืม"
"งั้นก็เซ็นซะ"
เธอรับเอกสารจากผู้จัดการเอามาเซ็นแล้วยื่นให้กับคุณจักรกฤษณ์
"ผมรู้สึกดีใจนะครับที่ทางคุณยอมทำงานกับพวกเรา"
"เช่นกันค่ะ"
"แล้วไม่ทราบว่าเริ่มงานวันไหนคะ เพราะจากที่ฉันอ่านสัญญาแล้วมันไม่มีระบุไว้"
"อีกสามวันที่จะถึงนี้ครับ พวกคุณสะดวกไหม"
"สะดวกค่ะ"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะส่งโลเคชันของโรงแรมให้กับคุณนะครับ คุณยูกิ"
"ได้ค่ะ"
"ส่วนนี่เป็นเช็คเงินสดจำนวนหนึ่งแสนบาทนะครับ"
"ขอบคุณนะคะ" ผู้จัดการของเธอก็ยื่นมือไปรับเช็คเงินสดมาเก็บเอาไว้ในกระเป๋า
"ไม่ทราบว่าทางคุณจะเดินทางไปเองหรือจะให้พวกเราจัดหารถให้ครับ"
"เดี๋ยวทางเราเดินทางไปเองดีกว่าค่ะ"
"โอเคครับ งั้นผมขอตัวก่อน คุณยูกิและก็คุณนิวเยียร์สั่งอาหารทานได้เลยนะครับพอดีผมจ่ายเงินไว้ให้แล้ว"
"ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ เดี๋ยวยูกิกับน้องนิวเยียร์จะไปทานกันที่ห้องดีกว่า"
"ไม่เป็นไรครับ เชิญสั่งได้ตามสบาย ผมขอตัวก่อน" คุณจักรกฤษณ์พูดเสร็จเขาก็รีบเดินออกจากห้องไปจนตอนนี้ในห้องจะเหลือแค่เธอกับผู้จัดการเพียงสองคนเท่านั้น
"คุณจักรกฤษณ์เขาหล่อมากเลย"
"พี่~~~"
"ก็ฉันพูดความจริงนี่นา"
"แต่พี่มีแฟนแล้วนะ"
"ก็แค่ชมว่าเขาหล่อเฉย ๆ เอง"
"ฉันแปลกใจมากเลย"
"อะไร"
"ไม่รู้สิ แต่รู้สึกแปลก ๆ ยังไงก็ไม่รู้"
"พูดอะไรก็ไม่รู้ มาสั่งอาหารกันดีกว่าอุตส่าห์ได้มาร้านอาหารหรู ๆ แบบนี้ทั้งที แถมเขายังเลี้ยงอีก"
.....
"ทางนั้นเซ็นสัญญาแล้วใช่ไหม"
(ใช่ อีกสามวันเริ่มงาน)
"ทำดีมากน้องรัก"
(พอแบบนี้ล่ะน้องรักเลยนะ)
"เดี๋ยวพรุ่งนี้จะให้คนส่งกระเป๋าที่อยากได้ไปให้" เพราะเขาเพิ่งรู้มาว่าน้องสาวของตัวเองสนใจกระเป๋าอยู่หนึ่งใบ
(พี่จะซื้อให้ฉันจริงเหรอ มันแพงมากเลยนะ)
"จะแพงเท่าไหร่กันเชียว น้องสาวคนเดียวพี่ซื้อให้ได้อยู่แล้ว"
(ขอบคุณมากนะคะ)
"พี่ก็ขอบคุณเธอเหมือนกัน แค่นี้แหละไว้เจอกันที่โรงแรม"
(อ้าว!! พี่จะไปด้วยเหรอ)
"ก็ต้องไปด้วยสิ"
(แล้วอย่างนี้แฟนเก่าพี่จะจับได้ไหม)
"ไม่รู้ แต่พี่อยากไป"
(โอเคค่ะ งั้นไว้เจอกันนะ)
พอน้องสาวของเขาตัดสายไป เขาก็วางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะแล้วหันมาสนใจงานของตัวเอง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
แต่อ่านงานไปได้ไม่เท่าไหร่ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูหน้าห้องจึงเอ่ยอนุญาตออกไป คนที่อยู่หลังประตูจึงเปิดดันเข้ามาพบว่าเป็นเลขาของเขา
"มีอะไรครับคุณสมพงษ์"
"มีคนต้องการพบครับท่านรอง"
"วันนี้ผมได้นัดใครไว้ด้วยเหรอ" เพราะปกติแล้วคนที่จะสามารถเข้าพบเขาได้ต้องนัดไว้ก่อน
"เขาไม่ได้นัดครับ แต่บอกว่ามีธุระจะคุยด้วย"
"ไปบอกเขาว่าผมไม่ว่าง"
"แต่เขาบอกว่ามีธุระสำคัญจะคุยกับท่านรองนะครับ"
"ไปบอกเขาว่าผมไม่ว่าง ถ้าอยากเข้าพบให้โทรนัดล่วงหน้ามาก่อน"
"โอเคครับ"
พอเลขาของเขาพูดกับเขาเสร็จก็เดินออกไปทันทีเขาจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอีกครั้งพบว่าตอนนี้เป็นเวลาใกล้เลิกงานแล้ว จึงปิดโน้ตบุ๊กลงแล้วลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องพักภายในห้องทำงานเพื่อจะอาบน้ำชำระร่างกาย เพราะเย็นนี้เขามีนัดทานข้าวกับครอบครัวที่ร้านอาหารชื่อดัง
- ผู้เขียน
