นางกำนัลที่มาทำหน้าที่ดูแลเยว่ชิงได้แต่ปิดตา เพราะไม่อาจทนมองได้ ตอนที่ส่งเจ้าสาวขึ้นเกี้ยว เจ้าบ่าวต้องเตะไปที่คานเกี้ยวเพื่อแสดงอำนาจข่มภรรยา
“เตะแรงๆ เลยท่านอ๋อง” เสิ่นเจิ้งซียุเว่ยอ๋องให้แต่คานเกี้ยว
“หึ เอาไว้ทำในงานแต่งของเจ้าเถิด” เว่ยอ๋องได้แต่ถลึงตามองเขา เขาไม่เตะอะไรทั้งนั้น กว่าจะได้นางมาครองก็ต้องไปตามถึงเจียงซาน หากเขาแสดงอำนาจกับนาง ไม่ใช่นางจะหนีไปที่อื่นอีกรึ
เสิ่นเจิ้งซีได้แต่ลูบจมูกเก้อแก้ งานแต่งของเขาจะมีรึเปล่าก็ยังไม่รู้เลย
เมื่อถึงตำหนักอ๋อง เว่ยอ๋องประคองเยว่ชิงเข้าไปในเรือน ทั้งสองข้ามกระถางไฟ เดินตรงไปที่แท่นทำพิธี ด้านหน้ามีฮ่องเต้ ไทเฮาและฮองเฮามาร่วมงานด้วย
ขุนนางทั้งหมดในเมืองหลวงก็ล้วนแต่อยู่ที่งานของเว่ยอ๋อง หมอหลิวติดตามขบวนเจ้าสาวมาส่งบุตรสาวเข้าตำหนักด้วย ความจริงซูหนี่นางจะต้องอยู่ที่จวนตระกูลหลิว แต่นางอยากเห็นพิธีกราบไหว้ฟ้าดิน ท่านหมอหลิวจึงได้ย
