เพราะเมื่อครู่ นางกำนัลเข้ามาด้านในห้อง เพื่อนำตำราวสันต์มาสอนนาง เพื่อให้นางเตรียมความพร้อมยามเมื่อต้องเข้าหอ
“ตำราอันใดกัน” ซูหนี่มองไปที่ตำราปกขาวอย่างสงสัย นางเอื้อมมือไปหยิบขึ้นมาดู เยว่ชิงจะแย่งไว้ก็ไม่ทันเสียแล้ว
“ว้าววว” เพียงเปิดดูหน้าแรกนางก็ร้องออกมาอย่างชื่นชม
เนื้อหาด้านใน เป็นภาพร่วมรักของบุรุษและสตรีในท่วงท่าต่างๆ ซูหนี่นางไม่ได้สนใจเรื่องท่ามากนัก เพราะโลกก่อนของนางมีภาพเคลื่อนไหวให้ดูอีกด้วย
แต่ที่นางสนใจเห็นจะเป็นภาพวาดที่เสมือนจริง แม้จะเป็นเพียงแค่ภาพขาวดำแต่ก็สื่ออารมณ์จากสีหน้าของคนในรูปวาดออกมาได้อย่างดี
“หนี่เออร์ นี่เจ้า” เยว่ชิงตกใจไม่น้อยที่เห็นซูหนี่นางเปิดดูตำราอย่างตื่นเต้น มิได้มีท่าทางที่เขินอายสักนิดเดียว
“ว่าอย่างไร” ซูหนี่เอ่ยถามโดยที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองเยว่ชิงเลย
“เจ้า เจ้า เอาเถิด ข้าลืมไป ว่าเจ้ามิใช่คนในยุคข้า”
“อืม เจ้าดูสิ วาดได้สมจริงนัก
