"ขอโทษทำไมคะ ในเมื่อทุกอย่างมันจบลงแล้ว" นิ้วเรียวปาดแก้มเช็ดน้ำตา ปีเตอร์เจ็บปวดหัวใจ ความรู้สึกเหมือนว่าตนเองก็แค่ผู้ชายเลวๆคนหนึ่งที่ไม่สามารถถนอมน้ำใจของผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ขึ้นชื่อว่าเขารักมากไว้ได้
"ไม่จบ ผมไม่เคยทำอะไรผิดต่อคุณเลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่คุณไม่เคยให้โอกาสผมอธิบายเลย" ปีเตอร์จ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมเป็นประกายคู่สวย ที่บัดนี้กลายเป็นสีแดงและมีน้ำใสๆเอ่อล้นไหลริน
"ไม่ต้องอธิบายอะไรทั้งนั้นค่ะ" พิรชาเบือนหน้าหนีหลบสายตาอันเว้าวอนของปีเตอร์
"คุณเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ทำให้ผมอยากหยุดทุกอย่าง และสุดท้ายผมก็หยุดเพื่อคุณ ทั้งๆที่ผมคิดว่าผมไม่รู้จักคุณดีพอ แต่หัวใจของผมกลับรักคุณจนหมดหัวใจ สิ่งเดียวที่ผมเคยคาดหวังจากคุณคือความไว้ใจ แต่..." พิรชาร้องไห้หนักขึ้นเรื่อยๆเมื่อได้ยินเขาพลั่งพลูคำพูดที่เธออยากฟังมาโดยตลอดออกมา
"ผมก็ไม่เคยโกรธที่คุณทำให้ผมไม่ได้ เพราะผมรักคุณมาก และตอนนี้
