“ใครเหรอหนึ่ง”
“สามี!” แทนชนม์คำรามเสียงลอดไรฟันพลางขบกรามแน่นด้วยความเข่นเขี้ยว ถ้าไม่ติดว่าอยู่ในที่สาธารณะละก็ เขาจะตอกหน้ามันด้วยกำปั้นให้รู้ซึ้งไปถึงทรวงว่า
กูนี่แหละเป็นผัวหนึ่ง!
“แล้วคุณล่ะเป็นใคร!?” เขาขึงตามองคนถามยังกับมาจับชู้ได้แบบคาหนังคาเขา แล้วตวัดสายตาดุดันไปที่อดีตภรรยา เหมือนกำลังเค้นคอให้เธออธิบายในสิ่งที่เขาเห็น
แสนคะนึงจ้องผู้ชายใจหมาตาแทบถลน ทีแทนชนม์ควงแขนมากับแม่นางแบบดัดจริต เธอยังไม่คิดจะถามเลย อุตส่าห์จะทำเป็นไม่รู้จักกันเพื่อไม่ให้พวกเขาอับอายหรือลำบากใจ เธอไม่สนด้วยซ้ำว่าเขากับรัญชนาจะไปหัวหกก้นขวิดกันที่ไหน แล้วเขามีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับเรื่องของเธอ แถมยังมองกันอย่างกล่าวหาว่าเธอนอกใจเขาอีกต่างหาก
ใครให้ความหน้าด้านกับเขาไม่ทราบ!
“วีเป็นเพื่อนของฉัน แต่เป็นคนละแบบกับพวกคุณ”
ต้องหน้าด้านเบอร์ไหน โดนเธอแขวะโต้งๆ แบบนี้ แต่รัญชนาไม่มีท่าทางสะทกสะท้าน ยิ่งเกา
