​ บทที่ 15 คนที่รักไม่เสื่อมคลาย15/4

984 คำ

วันรุ่งขึ้นแทนชนม์ก็บอกกล่าวพ่อตาแม่ยาย พร้อมทั้งเดินทางกลับวันนั้นเลย สองแม่ลูกล่ำลากันด้วยความอาลัย แสงดาวลูบหัวลูบหน้าลูกสาวด้วยความรัก กล่าวอย่างอ่อนโยนว่า “เดินทางกันดีๆ นะลูก ขอให้แคล้วคลาดปลอดภัยกันทั้งคู่” “ขอบคุณครับคุณแม่” แทนชนม์ไหว้รับพร เอ่ยกับท่านด้วยรอยยิ้มหมายมั่นปั้นมือว่า “ผมสัญญาว่าถ้ามาคราวหน้า จะเอาข่าวดีมาฝากคุณพ่อคุณแม่ด้วยครับ” สินธุหัวเราะชอบใจเช่นเดียวกับภรรยาที่ยิ้มกว้าง เมื่อลูกเขยสัญญาว่าจะพาหลานตัวน้อยๆ มาเยี่ยมพวกท่าน “ขอสองได้มั้ย พ่ออยากมีทั้งหลานสาวหลานชายเลย” “ผมไม่มีปัญหาครับคุณพ่อ ต้องถามหนึ่งเขาครับว่าไหวมั้ย” คนถูกถามถึงกับหน้าเหวอ เธอหันไปค้อนขวับ ไอ้หมอนี่นอกจากได้คืบจะเอาศอกแล้ว ยังเป็นพวกขี้ตู่แบบหน้าด้านๆ อีกต่างหาก เธอพูดตอนไหนว่าจะยอมมีลูกกับเขา? แสนคะนึงกระแอมกระไอ รีบตัดบทลาพ่อแม่แล้วเดินไปขึ้นรถอย่างเร็วจี๋ ขืนอยู่นานมีแต่จะยิ่งเข้าเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม