“ปล่อย! เมาแล้วอย่ามาเรื้อนแถวนี้” เธอพยายามดันแผงอกหนั่นแน่นออกห่าง แต่คนถูกผลักไม่สะดุ้งสะเทือนเลยสักนิด ใบหน้าคมแดงก่ำด้วยฤทธิ์สุราซุกไซ้ต้นคอขาวระหง พรมจูบสูดดมกลิ่นหอมของเมียรักหลายฟอด พร่ำพลอดบอกเธอว่า
“หอมจัง... คิดถึงกลิ่นเมียที่สุดเลย”
“ใครเมียคุณ!” แสนคะนึงถามเสียงขุ่น แถมขู่ฟ่อ “ถ้าไม่อยากหัวแตกก็ออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้!”
แทนชนม์ตอบสนองคำขู่ของเธอด้วยการดูดต้นคอแรงๆ จนแสนคะนึงสะดุ้ง ปลายจมูกโด่งสันไซ้ซอกคอเธออย่างเมามัน ปลายลิ้นสากไล้เลียขบเม้มดูดดึงนวลเนื้ออ่อนไหวจนร่างบางซ่านสยิวไปทั้งตัว หญิงสาวเอียงหน้าหนีเป็นพัลวันพร้อมมองหาอาวุธที่จะใช้ฟาดหัวเขาไปพลาง เธอเอื้อมมือไปใกล้แจกันใบใหญ่จนเกือบจะถึงอยู่รอมร่อ แต่ถูกมือหนารวบรัดสอดนิ้วประสานมือกัน กดตรึงบนกำแพงแนบแน่นจนขยับไม่ได้
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ! คุณไม่มีสิทธิ์มาทำกับฉันแบบนี้ เรายะ...”
เสียงห้ามปรามถูกสกัดกั้นติดอยู่ริมฝีปา
