EP.4
2201 คำ
20.15 PM.
พั่บพั่บพั่บ!!
"อ๊ะอ๊ะ ทั่นไททัน!"
"แป๊บใกล้แตกแล้ว.."
ทั้งสีหน้าที่สุดจะกลั้นและสายตาที่เต็มไปด้วยความต้องการทั้งยังแรงกระแทกที่เอาแต่อัดแก่นกายใส่แบบไม่ผ่อนแรงมันทำเอาฉันสมองโล่งและเห็นแต่ใบหน้าร้ายของไอ้ไททันที่กำลังกัดฟันยิ้มอย่างสะใจอยู่ มันมองฉันที่กำลังเชิดหน้าสูงเพราะความเสียวซ่านจากภายในก่อนทุกอย่างจะบีบรัดพร้อมกับความเสียวซ่านที่แตกกระจายจนร่างกายกระตุกเกร็งพร้อมกับไอ้ทั่นที่ครางต่ำในลำคอด้วยความสุขสมไม่ต่างกัน
พรึ่บ..
"แฮ่ก.."
"หอบเป็นหมาเลย"
ฉันหัวเราะเบาๆ หลังจากไอ้ทั่นขยับทิ้งตัวนอนหงายลงกับเตียงพร้อมกับเสียงหอบหายใจที่ดังไม่หยุด ฉันขยับนอนคว่ำไปกับเตียงและยกยิ้มมองไอ้ทั่นอย่างขำๆ
"แหม..ก็มีแต่กูขยับมึงแค่รับแรงกระแทกป่ะวะ?"
ไอ้ทั่นตอบกลับมาอย่างไม่พอใจพร้อมถอดถุงยางอันที่สองทิ้งไปข้างเตียงและขยับไปหยิบอันเดอร์แวร์ตัวเองมาใส่ ฉันหลับตาลงด้วยความล้าและโคตรจะสงสัยว่าเรามาจบที่เตียงขนาดคิงไซส์ในห้องไอ้ทั่นได้ไงทั้งๆ ที่เป็นมันที่บอกว่าจะพาฉันซิ่งหนีจากเดทน่าเบื่อนั้น
"รึความดันกูขึ้นวะ"
ฉันลืมตาและขมวดคิ้วมองไอ้ทั่นที่กำลังดูดพอตอยู่
"มึงเป็นความดันเหรอ?"
"เปล่า พอดีกูเคยเห็นข่าวชายแก่ไปใช้บริการแล้วความดันขึ้นตายคาหว่างขาก็เลยคิดว่ากูอาจเป็น"
"เฮ้อ...มึงนี่ขี้มโนจริง ถ้ามึงจะอ่อนแอขนาดนั้นมึงก็สมควรตายแล้วแหละ"
"กูคิดว่ามึงรู้ว่ากูเป็นคนแข็งและแรงนะ"
ฉันยิ้มเมื่อมันหันมายักคิ้วให้พร้อมกับมองอย่างเจ้าเล่ห์ ไอ้ทั่นพิงไปกับหัวเตียงและพ่นควันออกมาก่อนจะกดเพิ่มความดังของเพลงที่มันเปิดทิ้งไว้ตั้งแต่เรามาถึงห้องมัน ตอนแรกมันชวนฉันมานั่งเล่นแต่ไปๆ มาๆ ก็นั่นแหละ เราเอากันอีกครั้งแบบไม่มีใครคิดจะหยุดมันเลย
"มีเสื้อให้กูยืมไหมวะกูเหนียวตัวอยากอาบน้ำ"
"มี มีเครื่องซักผ้าด้วย" ฉันเลิกคิ้วก่อนจะพยักหน้าเพราะเข้าใจในสิ่งที่มันจะสื่อ ไอ้ทั่นขยับลุกไปค้นตู้เสื้อผ้าตัวเองและโยนฮูดตัวใหญ่มาให้พร้อมกับผ้าเช็ดตัว "ผ้าเช็ดตัวยังไม่เคยใช้ไม่ต้องกลัว"
"กูยังไม่ได้ว่าไรเลย"
ฉันตอบยิ้มๆ และขยับลุกพันผ้าไปกับร่างกายตัวเองก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำโดยไม่ลืมหยิบชุดนักศึกษาของตัวเองไปยัดใส่เครื่องซักผ้าให้มันปั่นก่อนจะเดินเข้ามาอาบน้ำภายในห้องน้ำมัน ห้องมันโคตรใหญ่เลยและฉันค่อนข้างมั่นใจว่ามันคือลูกคนรวย และเห็นมันหน้าโง่ๆ แบบนั้นแต่ห้องน้ำมันสะอาดมาก
พรึบ
ฉันใช้มือปาดไอน้ำที่เกาะกระจกออกพร้อมกับมองรอยที่คอตัวเองที่มันเริ่มชัดขึ้นอีกครั้งหลังจากที่เริ่มจางลงไปบ้างแล้ว..ครั้งก่อนยังพอตอแหลอีพลอยได้และยังใช้คอนซีลเลอร์กลบได้แต่ครั้งนี้กูจะเอาไรกลบ..ห้องมันไม่มีเครื่องสำอางค์เลยสักชิ้น
"มึงไม่ได้ใส่อะไรเลยดิ"
"ก็มันซักอยู่จะให้กูใส่อะไรนอกจากฮูดมึงเนี่ย"
ไอ้ทั่นหัวเราะชอบใจทันทีที่ฉันตอบไปแบบนั้นหลังจากออกมาจากห้องน้ำ ดีหน่อยฮูดมันใหญ่แต่ด้วยความที่ฉันสูงมันขึ้นเลิกขึ้นสูงฉันเดินไปนั่งที่โซฟาขณะที่ไอ้ทั่นก็มองตามพร้อมพ่นควันออกมา
"มึงรังเกียจกูขนาดไม่อยากมานั่งบนเตียงกับกูเลยเหรอ?"
"เปล่า กูแค่ไม่ชอบนอนเตียงที่มันชื้น"
"ก็เหงื่อมึงล้วนๆ"
"ขี้บ่นจังวะทั่น"
"ก็กูไม่ชอบเวลาคนอื่นทำเป็นรังเกียจกูอ่ะ"
"ก็บอกว่าไม่ได้รังเกียจมึง"
"มึงรังเกียจเหงื่อที่ชื้นซึ่งก็เป็นเหงื่อของกูกับมึงที่เอากัน มันก็ต้องแปลว่ามึงรังเกียจกูด้วยไง"
ฉันลุกเดินไปหาไอ้ไททันทันทีพร้อมกับยกมือขึ้นสูง
ผลัวะ!!
"โอ๊ย!?"
"ลูกอีช่างเชื่อม!"
"ฮ่าๆ กูหยอกนิดหยอกหน่อยไม่ได้เลย"
ฉันเบะปากใส่ไอ้ทั่นทันทีหลังจากตบหัวมันอย่างแรงจนมันหน้าทิ่มลงกับเตียง ไอ้ทั่นหัวเราะเสียงดังพร้อมกับกลิ้งไปมาก่อนมันจะหยุดและยื่นพอตให้ฉันจึงรับมาและเดินมาเปิดม่านมองดูแสงไฟในเมืองตรงหน้าพร้อมกับสูบควันเข้าปอดตัวเองช้าๆ ก่อนพ่นออกตรงหน้าตัวเองจนควันบังตาไปหมด
"ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่เราเอากันจนถึงครั้งนี้มึงคิดว่าเราจะจบกันที่ครั้งนี้ไหม?"
ฉันหันมองไอ้ทั่นหลังจากที่ถามออกไปแบบนั้นขณะที่มันก็นอนมองเพดานอยู่ มันเหลือบมองฉันและเลิกคิ้วขณะที่ฉันกำลังพิงกระจกมองมันพร้อมพ่นควันออกปาก
"จบอะไร?"
"ก็นี่ไง..ที่เราเอากัน"
"นี่เราเริ่มอะไรกันไว้ทำไมเราต้องจบ?" ไอ้ทั่นถามด้วยความสงสัย "เราก็แค่เอากันเพราะอยาก รึมึงต้องการให้กูรับผิดชอบ?"
"กูไม่ได้ต้องการอะไรแบบนั้น แต่กูแค่คิดว่ามันดูไม่มีอะไรที่จะการันตีว่าถ้ากูเอากับมึงแล้วกูจะไม่มีอย่างอื่นติดมาเช่นโรค"
"กูไม่มีโรค"
"หมายถึงตอนนี้ไง"
"ตั้งแต่คืนนั้นกูยังไม่ได้ไปเอากับใครไม่สิ..กูยังไม่อยากเอาใครนอกจากมึง"
ฉันหรี่ตามองไอ้ทั่นขณะที่มันก็นอนคว่ำและมองมาที่ฉัน
"มึงตอบสนองกูดีกูเลยติดใจ"
"กูควรดีใจสินะ"
"ไม่ดีเหรอ มันไม่ได้เจอกันง่ายๆ นะคนที่ตอบสนองความต้องการเราได้ทุกอย่างน่ะ"
"มึงเลยพากูมาเอาถึงห้องมึงอีกเนี่ยนะ?"
"ใช่ ตอนแรกกะจะชวนมึงไปเอาโรงแรมแต่แบบ...ไปทำไมในเมื่อห้องกูก็มี"
"จริงๆ คืออยากชวนกูมาเอาแต่แรกใช่ไหม?"
"ตั้งแต่เห็นหน้ามึงเลยล่ะ แล้วที่ไปกะไอ้ตั้มก็เพราะคิดแล้วว่ามันต้องได้เจอมึง" ฉันเม้มปากแน่นก่อนจะหลุดยิ้มเพราะไอ้ทั่นที่กำลังมองมา "แต่ก็ไม่กล้าบอกตอนแรก เพราะกลัวมึงจะอายเพื่อนเลยทำทีเป็นชวนออกก่อนแทน แบบถ้ากูทักมึงว่าไงจอยเห็นหน้ามึงแล้วอยากเอาว่ะงี้มีหวังเพื่อนมึงฆ่ากูแน่"
"ไอ้สัส ไม่ใช่แค่เพื่อนกูที่จะฆ่ามึงกูก็จะฆ่ามึงด้วย!"
"นั้นไง"
"กูว่าเราต้องมีรหัสลับ"
"เดี๋ยว.." ไอ้ทั่นขมวดคิ้วและลุกขึ้นนั่งทันทีที่ฉันบอกไปแบบนั้น "มึงจะเอากับกูอีก?"
"โอ้โหกูโดนมึงเอาไปหลายรอบขนาดนี้ถ้ากูไม่เล่นกับมึงด้วยกูจะยอมไหม?"
"เฮ้ย ดีว่ะ"
"ไม่ไง.." ฉันว่าเสียงเบาและหันกลับมามองเมืองตรงหน้าอีกครั้ง "สมองกูโล่งดีเวลาเอากับมึง"
พรึบ
ฉันเหลือบมองผ่านกระจกใสที่สะท้อนร่างสูงที่เดินมาช้อนหลังพร้อมกับวงแขนแกร่งที่กอดเอวฉันไว้หลวมๆ จมูกโด่งกดฝั่งลงที่ต้นคอฉันขณะที่ฉันก็ยกยิ้มบางๆ ไม่ได้รังเกียจอะไรกับสัมผัสของมัน...กลับกันฉันกลับชอบมันซะอีก
"ตกลงว่าไม่หยุดนะเราทำกันแบบนี้ไปเรื่อยๆ ได้นะ"
"ไม่มีคำว่ารัก ไม่มีคำว่าเพื่อน..ไม่มีการผูกมัดและไม่มีอะไรเลยนอกจากความต้องการ" ฉันหันกลับไปสบตากับไอ้ทั่นขณะที่มันก็เลิกคิ้วและยิ้มออกมาอย่างชอบใจ "แต่กูขออย่างเดียว"
"อะไร?"
"ระหว่างที่เรายังหลงกันอยู่มึงอย่าไปเอากับใคร ถ้ามึงอยากจะไปจริงจังกับใครตอนไหนมึงก็บอกและกูก็จะบอกมึงเหมือนกัน"
"ดีล"
ไอ้ทั่นยกยิ้มพร้อมขยับโน้มใบหน้าลงมาหาแต่ฉันยกนิ้วยันที่ริมฝีปากหยักของมันไว้ซะก่อน ฉันสูบพอตอีกครั้งก่อนจะลดนิ้วลงและเป็นฝ่ายกดจูบมันเองพร้อมกับพ่นควันเข้าปากไอ้ทั่น เราบดจูบกันท่ามกลางควันจากริมฝีปากก่อนไอ้ทั่นจะอุ้มฉันขึ้นนั่งที่ขอบหน้าต่างพร้อมขยับเข้าชิดระหว่างเรียวขาของฉัน
"อีกสักยกไหมล่ะก่อนมึงกลับ?"
"ถ้ามึงอยาก..กูก็ไม่ขัด"
ฉันยกยิ้มพร้อมริมฝีปากหยักที่บดจูบลงมาอย่างหื่นกระหายซึ่งไม่ต่างจากการตอบสนองของฉัน...เอาตรงๆ ฉันชอบมัน ชอบทุกอย่างบนร่างกายของคนที่กำลังจูบ และชอบที่ได้ทำตามความต้องการตัวเองโดยไม่ต้องสนใจอะไร ไอ้ทั่นเองที่ดูจะชอบอะไรแบบนี้ยิ่งกว่าอะไร
โคตรชอบเลยที่มันกับฉันไม่ต้องสนใจอะไรนอกจากการสนองความต้องการของเราสองคน
(ไททัน)
23.12 PM.
"เพิ่งเห็นว่ามึงมีกล้อง"
ผมที่กำลังใส่กางเกงอยู่เงยหน้ามองจอยทันทีขณะที่มันกำลังถือกล้องของผมอยู่ มันพลิกไปมาและเลิกคิ้วมองผมด้วยสายตานิ่งๆ
"มึงชอบถ่ายรูปรึซื้อมาเพื่อความเท่?"
"จะตอบไงให้ดูฮอตลงกว่านี้ดีวะ" ผมตอบมันพลางเสยผมตัวเองขึ้นอย่างกวนๆ "พอดีกูรักธรรมชาติเลยซื้อกล้องมาถ่ายพวกหญ้า ใบไม้ แม่น้ำ และป่าเขา...พอใจมึงยังล่ะจอย?"
"ตอบตอแหลดี"
มันเบะปากและวางกล้องลงตามเดิม คืออันที่จริงผมชอบถ่ายรูปน่ะ..เห็นแบบนี้ก็มีมุมรักโลกใบนี้อยู่น่ะนะ
"ถามแบบนี้คือไรอยากให้กูถ่ายให้"
"มึงควรจะดีใจไหมที่มีโอกาสได้ถ่ายรูปนางแบบสวยๆ อย่างกู"
กูอยากจะอ้วกใส่หน้ามันในความมั่นนะ แต่กลัวมันจะอายว่ะแต่จะปฏิเสธก็ไม่ได้เพราะมันสวยจริง มันเป็นคนสวยจนผมอดจะชมไม่ได้และใช่เวลาที่ผมชมมันว่าสวยคือมันสวยจริงไม่ได้ตอแหลอะไร..ก็ไม่ผิดป่ะวะที่ผมจะชอบคนสวย
"ไว้ว่างๆ ช่วงพักจากกิจกรรมทางเพศกูอาจจะขอให้มึงเป็นนางแบบก็ได้นะ"
"ฮึ ไปส่งกูได้แล้ว"
"เออๆ"
ผมเดินไปหยิบกุญแจรถและเดินนำจอยลงมาข้างล่างและขับรถไปส่งมันที่หอใน
ติ๊ดๆๆ
เสียงโทรศัพท์จอยมันดังขึ้นมันจึงหยิบมาดูเบอร์พร้อมกับถอนหายใจเสียงดังและกดรับ
"อะไร? ...พรุ่งนี้เหรอ..คิดก่อนถ้าเบื่ออาจจะไป...ค่ะ หวัดดี"
ผมขมวดคิ้วเข้าหากันทันทีก่อนหันมองมันอย่างงงๆ
"กูเคยคิดว่ากูคุยกับคนได้เหี้ยแล้วมึงนี่หนักกว่ากูอีกนะ"
"แหม มึงนี่หาแต่เรื่องว่ากูนะไอ้ทั่น" ผมยกยิ้มทันที
"แล้วใครโทรมา ผัวมึงอ่อ?"
"กิ๊ก" ผมเป่าปากตัวเองทันทีขณะที่ไอ้จอยก็ยกยิ้มและเท้าคางมองผมอย่างกวนๆ "ทำไมรึมึงหวงกู??"
"เออดิ ถ้ามึงติดใจมันจนอยากเลื่อนความสัมพันธ์แล้วสิ่งที่เราดีลกันเป็นโมฆะงี้กูตายเลยนะ" ผมตอบพร้อมกับเหยียบเบรกหลังจากมาถึงหน้าหอมัน "กูยังสำรวจร่างกายมึงไม่ครบเลยเสียดายแย่"
"เฮ้อ กูกับมึงยังไม่จบกันเร็วขนาดนั้นหรอก"
จอยตอบกลับมาพร้อมปลดที่คาดและขยับมาสบตากับผมที่กำลังอิงเบาะอยู่ มันยกยิ้มและหอมแก้มผมเบาๆ เล่นเอาผมอดจะหัวเราะออกมาไม่ได้
"กูก็ยังสำรวจร่างกายมึงไม่ครบเลย ไปล่ะขอบใจที่มาส่ง"
"เดี๋ยว" จอยเลิกคิ้วและหันมองผม "เวลากูอยากเอามึงจะให้กูส่งกระแสจิตหามึงงี้เหรอ?"
"ประชดเก่งจังเลยทั่น" ผมยิ้มกว้างพร้อมล้วงกระเป๋ายื่นโทรศัพท์ตัวเองให้มัน "เอาไรบ้าง?"
"ทั้งหมด กูจะทักหาทุกแอปเลยถ้ามึงไม่ตอบ"
"เล่นใหญ่ อ่ะนี่ครบแล้ว"
"เค ทีนี้ก็ลงไปได้แล้วครับคุณจอย"
"ได้แล้วทิ้ง"
ผมยกยิ้มและโบกมือไล่ร่างเพรียวที่เดินลงจากรถคันสูงของผม ซึ่งมันไม่ได้ทำให้จอยมันลงยากหรือลำบากอะไรด้วยความที่ขามันยาวอยู่แล้ว มันหันมามองผมและยกนิ้วกลางให้ก่อนจะหันกลับไป..
"ให้ตาย..กูล่ะมันเขี้ยวจริงๆ"
โคตรเอา ขามันโคตรสวยเวลาเดินนี่โคตรเซ็กซี่ได้ใจกูจริงๆ
- ผู้เขียน
