ตอนที่ 4 เพิร์ธ~

1055 คำ

งานปาร์ตี้ไม่มีทีท่าจะจบลงเร็วๆ นี้ ในขณะที่คนอื่นกำลังสนุกสุดเหวี่ยงก็มีสองหนุ่มสาวกำลังนั่งคุยกันเงียบๆ ไม่สนใจอะไรนอกจากคนตรงหน้า ทั้งสองส่งยิ้มให้กัน บางครั้งก็ส่งเสียงหัวเราะออกมาแข่งกับเสียงเพลงดังลั่น “แก้วสุดท้ายแล้วนะ อิงจะกลับแล้ว” หญิงสาวเท้าคางมองหน้าเขา ตากลมโตของเธอมันหวานเชื่อมจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ “อย่าเพิ่งกลับสิ ยังอยากคุยอยู่เลย” “พรุ่งนี้เพิร์ธไม่มีเรียนเหรอ” “มีสิ” “งั้นก็ต้องรีบกลับไปนอนสิ” ว่าแล้วอิงก็ทำท่าจะลุกจากตรงนั้น แต่เพิร์ธก็คว้าข้อมือเธอไว้เสียก่อน “จะไปจริงๆ เหรอ” “อิงจะไปเข้าห้องน้ำ” หญิงสาวตรงหน้าตอบทั้งๆ ที่ยืนทรงตัวแทบไม่ไหว มือแกร่งค่อยๆ คลายออกจากข้อมือบาง เมื่ออิงเป็นอิสระเธอก็เดินจากเขาไป แต่เขาไม่มีทางปล่อยให้เธอเดินจากไปง่ายๆ …เพราะเขาอยากได้เธอ เธอเป็นแบบที่เขาชอบ…ความสดใส ความสวยแบบเป็นธรรมชาติ ไม่ปรุงแต่ง และที่สำคัญเธอดูสะอาดสะอ้าน…ถูกใจมาก… ว่าแล้วเพิร์ธก็เทเหล้าลงคอจนหมดแก้วก่อนจะลุกเดินตามหลังเธอ เพิร์ธไปไม่ทันเพราะเธอเข้าไปในห้องน้ำแล้วแต่เขาก็ใจเย็นพอที่จะยืนรออยู่หน้าห้องและในนาทีที่เธอเปิดประตูออกมาก็พบเขายืนอยู่ต่อหน้า ทั้งสองสบตากัน แล้วเพิร์ธก็เดินตรงเข้าไปหาเธออย่างช้าๆ ทั้งสองอยู่ใกล้กันมาก… เขาเข้าไปใกล้ ใกล้จนอิงต้องถอยหลังหนีเพราะไม่อย่างงั้นจมูกของเธอต้องชนกับอกแน่นๆ ของเขาแน่ อิงเดินถอยหลังเข้าไปในห้องน้ำโดยที่มีเพิร์ธเดินตามเข้ามาด้วย เขาปิดประตูลงทั้งที่ก็จ้องมองหน้าเธออยู่ “เพิร์ธ เพิร์ธจะทำอะไร” อิงเอ่ยถามทั้งๆ ที่ก็พอรู้คำตอบว่าเขาจะทำอะไร ชายหนุ่มตัวสูงดึงเธอเข้ามาใกล้ๆ แล้วทุกอย่างก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เขาโน้มตัวลงมาจูบเธออย่างแผ่วเบาเพื่อทำให้เธอตายใจก่อนที่รสจูบอย่างเร่าร้อนจะเริ่มขึ้น “เพิร์ธ!” อิงรวบรวมกำลังผลักอกเขาออก เพิร์ธยอมละปากมาแต่โดยดีแต่เขาไม่ได้จะหยุดเพราะเขาก้มลงไปอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนขอบอ่างล้างหน้าหินอ่อน ตอนนี้ระดับสายตาของอิงใกล้เคียงกับหนุ่มหล่อแล้ว ยิ่งอิงได้มองใกล้ๆ เขาก็ยิ่งน่าหลงใหล จมูกโด่ง ปากเรียวงามสีชมพู ยิ่งดวงตาของเขา…ดวงตาคมที่น่าค้นหา… เขาสบตาเธอเหมือนจะขออนุญาต เมื่อคนตัวเล็กไม่ตอบอะไรเขาก็ก้มลงไปจูบเบาๆ ที่ริมฝีปากของเธอ หนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง แล้วก็วนไปจูบที่แก้มซ้าย แก้มขวา ก่อนจะวนมาที่ริมฝีปาก “เพิร์ธ~” “…ให้เพิร์ธเอานะ” “…” คนตัวเล็กไม่ตอบอะไร ริมฝีปากของเขากระตุกยิ้มขึ้นอย่างกระสันอยาก เขาจู่โจมริมฝีปากเธออีกครั้ง ครั้งนี้มันเริ่มต่างออกไป เขาละเลงจูบเธอไปทั่วริมฝีปากจากนั้นก็สอดลิ้นเข้าไปปลุกไฟร้อนในตัวเธอ มันได้ผลเพราะนอกจากเธอจะไม่ปฏิเสธ เธอยังตอบรับเขาแม้จะไม่ประสานักแต่มันก็เย้ายวนใจไม่น้อย ทั้งสองจูบกันอย่างเร่าร้อนก่อนที่ริมฝีปากสุดเย้ายวนของชายหนุ่มจะเริ่มรุกไซ้ซอกคอขาวๆ ของเธอ ทั้งสัมผัสจากริมฝีปากและลมหายใจอุ่นๆ ทำให้คนตัวเล็กที่ไม่เคยเจอสัมผัสแบบนี้อ่อนระทวย ชายผู้มีประสบการณ์มากกว่าก็เหมือนจะรู้ว่าเธอเองก็ต้องการไม่ต่างกัน เขาเริ่มใช้มือกางขาเธอออกเพื่อจะได้เข้าไปชิดเธอมากขึ้น ริมฝีปากเขากลับไปประกบปากเธออีกครั้งระหว่างที่มือแกร่งร่นกระโปรงเธอขึ้น จากนั้นนิ้วของเขาก็เริ่มเคลื่อนไปทักทายเนินกุหลาบสวยภายใต้แพนตี้ตัวบาง คนตัวเล็กสะดุ้งตกใจตอนที่ถูกจู่โจมแต่ทว่าเขาเองก็จูบปลอบใจเธอทั้งยังค่อยๆ ใช้นิ้วลากผ่านแกนกลางของเธอขึ้นลงอย่างแผ่วเบาๆ เพื่อทำให้เธอชิน เสียงครางเบาๆ เกิดขึ้น ดูเหมือนสิ่งที่เขาทำจะได้ผลเพราะตอนนี้น้ำหวานของเธอเริ่มไหลออกมาเปียกฉ่ำพร้อมสำหรับขั้นตอนต่อไปแล้ว ปัง ปัง ปัง!!!! “ใครอยู่ในห้องน้ำวะ กูรอนานแล้วนะ ฉี่จะแตกแล้วโว้ย” เสียงทุ้มต่ำของผู้ชายดังขึ้น เสียงทุบประตูนั่นทำให้ทั้งสองดึงสติกลับมาได้ “ออกมาได้แล้วโว้ยยยยย” เพิร์ธละจูบออกมาจากอิงก่อนจะกระซิบกับเธอเบาๆ “เดี๋ยวเพิร์ธจะออกไปจัดการให้เวรนั่น อิงออกไปรอเพิร์ธที่หน้าลิฟต์นะ” เพิร์ธเชยคางอิงขึ้น หญิงสาวแสนสวยเหมือนยังออกมาจากภวังค์ไม่ได้ “เข้าใจไหม? “ “อือ” เมื่อได้ยินเธอรับปาก เพิร์ธก็จูบเธอที่ปากหนึ่งทีเพื่อเป็นการมัดจำก่อนจะอุ้มเธอลงมาหลบหลังประตู จากนั้นเขาก็เปิดประตูออกไปจัดการไอ้หนุ่มข้างนอกนั่นให้พ้นจากบริเวณหน้าห้องน้ำ เมื่อไม่ได้ยินเสียงใครแล้วอิงก็เดินออกมา… ด้วยความที่เธอยังติดใจผู้ชายคนนั้น เธอจึงเดินเลี่ยงออกมาจากงานแล้วไปยืนรอเขาที่หน้าลิฟต์ตามสัญญา อิงยืนพิงผนังเพื่อทรงตัว ฤทธิ์แอลกอฮอล์ในเลือดมันทำให้เธอหน้ามืดตามัวสุดๆ เพียงแค่ไม่กี่นาที ผู้ชายคนนั้นคนที่ทำให้เธอหลงใหลก็เดินออกมา เขาเดินตรงมากดลิฟต์ก่อนจะเข้าไปจู่โจมเธอแบบไม่ให้ตั้งตัว ทั้งสองจูบกันหน้าลิฟต์แบบไม่แคร์อะไรทั้งนั้น ไม่สนด้วยว่าใครมาเห็น ความอายหายสิ้นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ แล้วลิฟต์ก็เปิดออก เพิร์ธดันอิงเข้าไปนั้นทั้งๆ ที่ก็จูบเธอไม่หยุด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more