ตอนที่ 9 คนไหนตัวจริง?

1235 คำ

“ไอ้เพิร์ธไปไหนวะ” เหม่เหมถามหาเพื่อนรักขณะถอดแมสออกจากหน้า “สาวมาหา” ภากรหนุ่มร่างท้วมร่วมแก๊งตอบ “อีกแล้ว? วันนี้คนไหนวะ” “ดาวนิเทศ ไอ้คริส ทางนี้เพื่อน!!” ภากรโบกมือเรียกนักศึกษาหนุ่มหล่อให้เดินเข้ามาหา “ไอ้เพิร์ธไปไหน” คริสถามคำถามเดียวกันกับเหม่เหมเป๊ะ “สาวดาวนิเทศมาเยือน” ภากรตอบคริสอีกรอบ “ใช่คนที่ย้ายมาอยู่คอนโดเดียวกับพวกกูป่ะ” เหม่เหมทำหน้าประทับใจในความกล้าได้กล้าเสียของเธอคนนั้น “ก็ใช่ไง นั่นไงพ่อตัวดีมาแล้ว” ภากรพยักพเยิดหน้าไปทางเพิร์ธที่กำลังเดินเข้ามา “อ่ะ เอามาฝาก” เพิร์ธยื่นถุงกาแฟแบรนด์ดังให้เพื่อนๆ “ลาภปากจริงๆ” ภากรเอ่ยพร้อมกับหยิบแก้วกาแฟมาเสียบหลอดแล้วดื่มเข้าไปอึกใหญ่ “สาวมาประเคน…อาหารเช้าบ่ายเลยนะมึง เช้าคน บ่ายคน เย็นคน” เหม่เหมแซวเพื่อนพร้อมคว้าขนมเข้าปาก “…พูดเรื่องอะไร” เพิร์ธแกล้งไขสือ “สาธุ ขอให้มันแพ้ภัยตัวเองเร็วๆ” เหม่เหมยกมือสาธุท่วมหัว เพิร์ธหันไปมองลูกพี่ลูกน้องของอิงก่อนจะส่ายหัวเอือมๆ ทำไมยัยคนนี้ไม่ได้ความน่ารักของน้องมาบ้างเลย “กูถามจริงเพิร์ธ คนไหนตัวจริง” ภากรถามด้วยสีหน้าจริงจัง “ไม่มี” “มึงได้ทุกคนยัง” “ไอ้เหี้ยกร มึงพูดบ้าอะไร” เหม่เหมดุเพื่อนที่ถามอะไรแบบนั้น “ถ้าจารย์มาได้ยิน กูไม่ช่วยนะไอ้เหี้ยนี่” “ว่าไง กูอยากรู้” ภากรไม่สนคำห้ามปราม “ไม่มีอะไร” เพิร์ธตอบขณะทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ “อมพระมาพูดกูก็ไม่เชื่อ เป็นกูไม่รอดสักคน เด็ดทุกคน แต่กูชอบสาวนิเทศสุดละ ถ้ามึงไม่เอาบอกน้องเค้าให้หน่อยว่ากูชอบ” “มึงเลิกเพ้อเจ้อสักทีไอ้กร” เหม่เหมดุภากรก่อนจะหันมาสั่งสอนพ่อหนุ่มรูปหล่อ “มึงก็เพลาๆ หน่อยละกันไอ้เพิร์ธ ระวังผัวเขามาเอาเรื่อง ยัยมินนี่อะไรนั่นมีแฟนแล้ว ยัยนั่นเรียนอยู่คณะเดียวกับน้องกู” “แล้วน้องแกเป็นคนยังไง ขี้ฟ้องไหม” เพิร์ธถามเหม่เหมกลับ “น้องกูไม่ แต่กูไม่แน่! “ “พวกมึง” นักศึกษาสาวร่างอวบในชุดฝึกงานผู้ใส่แว่นตาหนาเตอะวิ่งหน้าตั้งเข้ามาหา “ใจเย็นพราว มีอะไร” คริสเอื้อมไปคว้ามือพราวไว้เพราะเธอรีบจนเกือบเสียหลักล้ม “เสาร์นี้” พราวเริ่ม “อีกแล้วเหรอ” ภากรโพล่งขึ้นอย่างรู้ทัน “นะ กูขอ ฉลองวันเกิดย้อนหลังให้เหม่เหม กูเลี้ยง กูกระสันอยากแดกเหล้า” “พราวมึงเบาๆ หน่อย ใครมาได้ยินเข้า เสียหมดภาพพจน์” เหม่เหมตำหนิ “ด่ากู มึงจะไปไหม” พราวเท้าสะเอวถาม “ไปอยู่แล้ว ก็มึงเพิ่งบอกเองว่าวันเกิดกู กูจะพลาดได้ไง ฮ่าๆๆๆๆๆ” “ปฏิเสธบ้างก็ได้ไอ้เหม่” ภากรเตือนสติเพื่อนรัก “มึงไม่ไป?” “ก็ไปดิคร้าบบบบบ ถามได้ ฮ่าๆๆๆๆๆ แล้วพวกมึงล่ะ” ภากรหันมาถามคริสกับเพิร์ธ “ไม่ล่ะ ขี้เกียจ” คริสตอบ “ขี้เกียจหรือนัดสาว” พราวพูดอย่างรู้ทันเน้นพิเศษไปที่เพิร์ธ เพิร์ธถอนหายใจก่อนจะนั่งเอนหลังลงแล้วหลับตา “พราว กูชวนน้องกูได้ไหม” “ใคร? อิงน่ะเหรอ” “เออ เอามันไปด้วย มันจะได้ไม่บ่นกู” “ได้ดิ ไปหลายๆ คนสนุกดี เดี๋ยวกูไปชวนพวกไอ้ก้อยด้วยนะ” “เออ ดีดี” ว่าแล้วพราวก็วิ่งจากไป แม้เพิร์ธจะพักสายตาแต่ทว่าได้ยินทุกคำที่พวกเธอคุยกัน . . . “เย่ วันศุกร์สักที” ใบบัวเปรยออกมาอย่างดีใจขณะนั่งลงบนโซฟาตัวยาวในห้องของอิง “ไอ้บัว ลุกมาทำอาหารเดี๋ยวนี้” ฟรังเรียก “ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวอิงทำเอง ฟรังก็ไปนั่งเถอะ” อิงเจ้าของห้องอยากบริการเพื่อนๆ วันนี้ทั้งสามมากินสุกี้ที่คอนโดของอิงแบบชิวๆ “ช่วยกันดีกว่าจะได้กินเร็วๆ” ฟรังตอบ “แล้วเจ เป็นไงบ้างเนี่ย” ใบบัวถามฟรัง “เห็นบอกว่ากำลังสืบอยู่” “สืบ? สืบอะไร” อิงถาม “สืบว่าใครเป็นกิ๊กมินนี่” “สรุปว่ามินนี่มีกิ๊กจริงๆ เหรอ” ใบบัวรีบถาม “อืม มินนี่ชัดเจนมากว่าอยากไป” “ขนาดนั้นเลยเหรอ อุ้ย!!! พี่เพิร์ธอัพรูปด้วยแหละ” ฟรังที่ได้ยินใบบัวพูดถึงเพิร์ธก็ถามขึ้น “ใครเหรอบัว” “พี่เพิร์ธไง” ใบบัวทำหน้าเป็นคำถามไปยังเพื่อนทั้งสองคนที่เหมือนจะไม่รู้จัก “ไม่รู้จักเหรอ” “ไม่รู้จัก” ฟรังตอบ แต่อิงเงียบ “อิงรู้จักเหรอ” ฟรังหันไปถามอิง “ไม่แปลกหรอกถ้าอิงจะรู้จักเพราะพี่เขาน่าจะเป็นเพื่อนพี่เหม่เหม ใช่ไหมอิง” “อิงไม่รู้จักมากหรอก เคยเจอเขาแค่ไม่กี่ครั้ง” ไม่กี่ครั้งที่ไปค้างห้องเขา… “ขอถามคำเดียว เขาหล่อไหม” “ก็หน้าตาดี” “หล่อเท่าเจป่ะ” ฟรังถาม “…ก็คงมั้ง” “ไม่เท่าเจ หล่อกว่าเจ” ใบบัวเถียง “เหรอ? ว่าแต่เขาเป็นใคร พี่เพิร์ธอะไรของบัว” “เขาเรียนทันตะปีห้า จริงๆ เขาไม่ค่อยออกสื่อหรือออกสังคมเท่าไหร่ ชอบทำตัวลึกลับ” “ถ้าทำตัวลึกลับจริง บัวจะรู้จักเหรอ” ฟรังย้อน “เขาขับแลมโบ” “แสดงว่าไม่ลึกลับ แบบนี้แทบจะเรียกให้ทุกคนมาสนใจ” ฟรังแซะ “ก็จริง แค่เอาชื่อเขาไปค้นหาในกูเกิ้ลก็เจอแล้ว นามสกุลเจ้าของโรงพยาบาลที่มีสาขามากที่สุดในประเทศนี้” ใบบัวพูดเป็นฉากๆ “ขนาดนั้นเลยเหรอ” “ยิ่งกว่านั้น ใครๆ ก็อยากแบบว่า…เอ่อ…” บัวทำท่าเขินๆ ไม่กล้าพูด “อะไรบัว” ฟรังจ้องหน้าเพื่อนรอฟังคำตอบ “อยากได้พี่เขา” แล้วเธอก็หน้าแดง “โอ้ยไม่ต้องมาเขินแล้วแหละบัว บัวพูดมาซะขนาดนี้แล้ว” ฟรังพูดทั้งขำๆ เมื่อเห็นเพื่อนหน้าแดง “แล้วมีใครได้คบกับพี่เขาหรือยัง” คราวนี้เป็นอิงที่ถาม ทำเอาฟรังหันขวับมามองด้วยความแปลกใจ “ทำไมอิงสนใจ?” “เปล่า ก็เห็นมีแต่คนสนใจเขา แค่อยากรู้ว่าใครได้เขาไป” “บัวก็ไม่รู้เหมือนกัน ก็บอกแล้วว่าพี่เขาลึกลับ รูปเขายังลึกลับเลยดูสิ” บัวยื่นหน้าจอโทรศัพท์ที่เปิดหน้าอินสตาแกรมของชายหนุ่มโชว์เพื่อนทั้งสอง “ที่ทำตัวลึกลับเพราะไม่อยากให้คนจับได้ว่าคั่วหลายคนหรือเปล่า” ฟรังพูดอย่างหมั่นไส้พ่อหนุ่มรูปหล่อคนนั้น ขณะที่ใบบัวทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ก่อนจะโพล่งออกมา “จริงๆ บัวชอบพี่คริสมากกว่า ดูปลอดภัยกว่า” “ใครอีกล่ะทีนี้” ฟรังหัวจะปวดกับเพื่อนสาว “เพื่อนพี่เพิร์ธ” “บ้าผู้ชาย!” ฟรังล้อใบบัว “ไอ้ฟรัง” ว่าแล้วใบบัวก็ลุกขึ้นมาไล่ตีฟรังอย่างสนุกสนานขณะที่อิงยังคงครุ่นคิดถึงเพิร์ธ อิงไม่เห็นด้วยว่าเขาทำตัวลึกลับในเมื่อเธอเห็นเขาที่ไหนก็มีผู้หญิงอยู่ด้วยไม่ซ้ำหน้า ถ้าลึกลับจริงจะมีคนตามหาเขาเจอได้อย่างไร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more