ตอนที่ 10 แย่งแฟนคนอื่น?

1539 คำ

เช้าวันเสาร์ที่แสนสดใส อิงตื่นขึ้นมาซักผ้าทำความสะอาดคอนโดตามปกติ หลังจากทำความสะอาดห้องแล้วอิงตั้งใจจะทำอาหารอร่อยๆ ทาน แล้วก็นอนดูซีรี่ย์ทั้งคืน เสาร์อาทิตย์นี้เธอจะใช้มันอย่างคุ้มค่า แล้วก็ไปชดใช้กรรมวันจันทร์ทีเดียว ฮือออออ วันจันทร์…อาทิตย์หน้ามีสัมมนากับนำเสนองานยาวเหยียดรออยู่… ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดดดด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น อิงที่กำลังขัดอ่างล้างหน้าหยุดกะทันหันก่อนจะล้างมือแล้วออกไปรับสาย (ทำไมไม่อ่านไลน์จ๊ะ) เสียงเหม่เหมแหวใส่อิง “ทำความสะอาดบ้านอยู่ มีไรล่ะจ๊ะ” (คิดถึง) “อย่ามา” (เย็นนี้เหม่กับเพื่อนจะไปร้านเหล้าแถวคอนโดอิง) “แล้ว?” (ถามได้ อิงก็ต้องมาสิค้าาาา) “ทำไมอิงต้องไป” (มาคุมความประพฤติพี่แกไง) “ตกลงเหม่เป็นพี่อิงจริงเหรอ” อิงทำเสียงเซ็งๆ ใส่ลูกพี่ลูกน้อง (เหม่ก็แค่อยากให้อิงมาสนุกด้วยกัน เดี๋ยวจะหาว่าไม่ชวน พอชวนแล้วก็ทำเป็นเล่นตัว) “เออ แล้วมีใครไปบ้าง” (ขาประจำ ยัยพราว ภากรแล้วก็ไอ้ก้อย) “โอเคๆ” (ฮ่าๆๆๆ ทีนี้อิงก็ฟ้องอากงไม่ได้แล้วเพราะพวกเราไปแรดด้วยกัน) “พอได้แล้วเหม่ ห้ามอัพรูปนะ” (นี่ใคร คิดว่าพี่ไม่รู้เหรอน้อง ขืนอัพไปเฮียไทป์ก็ตามมาแหกอกสิคะ) “โอเคนึกว่าต้องให้น้องสอน” (จ้า เจอกันสองทุ่มนะ) “จ้าาาา” อิงวางสายเหม่เหมจากนั้นก็ไปความสะอาดบ้านต่อ อิงยังไม่ล้มเลิกแผนเดิม เธอก็ยังทำอาหารกินเอง นอนดูหนังอย่างเพลิดเพลินจนเกือบลืมนัดเมื่อนึกได้ก็รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนหน้านี้เหม่เหมไม่เคยชวนอิงออกไปไหนเพราะอิงยังเด็กไม่เหมาะสำหรับการเที่ยวกลางคืน นี่คือเหตุผลที่เหม่เหมบอก แต่หลังจากอิงขึ้นปีสองเหม่เหมก็เริ่มชวนอิงบ่อยขึ้น สงสัยจะกลัวอิงเอาเรื่องของเธอไปแฉกับที่บ้าน ทางเดียวที่เธอจะปลอดภัยได้คือลากอิงไปด้วย อิงเดินจากคอนโดตัวเองไปยังร้านอาหารกึ่งผับที่อยู่ไม่ไกลนัก ร้านเหล่านี้เป็นแหล่งรวมตัวของนักศึกษาที่มหาลัย เธอไปถึงร้านเกือบสามทุ่ม สองทุ่มไม่มีอยู่จริง เมื่อไปถึงร้านก็พบว่าพวกพี่ๆ เปิดงานไปไกลแล้ว “กว่าจะเสด็จนะคะคุณอิง” เหม่เหมทักน้องสาว “ก็มาแล้วนี่ไง” “มาๆ มานั่งข้างเหม่นี่” อิงเดินไปนั่งลงข้างเหม่เหมที่กำลังนั่งเหล่หนุ่มหล่อโต๊ะข้างๆ “ดื่มอะไรดีครับคนสวย” ภากรรีบถามน้องสาวของเพื่อนซี้ “ไอ้เหี้ยกร มึงห้ามหลีน้องกูนะ ถ้าไม่อยากโดน” เหม่เหมสกัดดาวรุ่ง “หลี เหลอ อะไร พี่จริงจังนะครับ” “ฮ่าๆๆๆ อิงขอน้ำอัดลมละกันค่ะ” อิงส่งยิ้มอย่างเอ็นดูให้ชายขี้เมา “หยาบคายแท้ มาร้านเหล้าแต่ดื่มน้ำอัดลม” เหม่เหมแซะน้องรัก “เหม่ นี่น้องเองนะ ไม่ใช่คนอื่นคนไกล” อิงหันไปตอบพี่สาว ปาร์ตี้วันเกิดย้อนหลังของเหม่เหมมันส์ไม่แพ้วันก่อน สาวๆ ดื่มเข้าไปหลายแก้ว ยิ่งเหม่เหมไม่ต้องนับว่าแก้วที่เท่าไหร่ พวกเธอลุกขึ้นยืนแล้วก็เริ่มเลื้อยอย่างเข้าจังหวะเพลง อิงที่นั่งมองอยู่ก็ได้แต่ขำพวกพี่ๆ ไม่คิดว่าพวกเธอจะเป็นได้มากถึงเพียงนี้ “นั่นเพิร์ธเหรอ เพิร์ธมาาาาา” เหม่เหมแหกปากร้องเสียงดังอย่างไม่เกรงใจใคร “เพิร์ธเพื่อน ทางนี้” เธอโหวกเหวกโวยวายจนคนแถวนั้นหันไปมองตามอิงก็ด้วย อิงหันขวับไปมองก็เห็นชายหนุ่มในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำเดินตรงเข้ามาหา อีกแล้ว ผู้ชายคนนี้ทำเรื่องอีกแล้ว ออร่าของเขาทำให้ทุกสายตาของคนในร้านหันไปมอง อิงรีบหันกลับมา เธอยอมรับว่าหัวใจเต้นแรงจนแทบทะลุออกมาจากอก… ผู้ชายคนนี้อันตรายจริงๆ “มาได้ไงวะ” ภากรเข้าไปกอดเพื่อนรักอย่างดีใจในขณะที่เพิร์ธต้องประคองเขาไว้เพราะเขาเซจนแทบล้ม “กูโทรไปตื๊อมันเอง ฮ่าๆๆๆ” ก้อยลุกขึ้นอย่างภูมิใจก่อนจะยื่นขวดเหล้าให้เป็นการต้อนรับ เพิร์ธมองขวดเหล้านั่นก่อนจะรับมาเทลงคอเกือบหมด “เหี้ย มึงก็อยากเกิ๊น” เหม่เหมอุทานออกมาเมื่อเห็นการกระทำของเพื่อน ว่าแล้วเพิร์ธก็เดินเข้ามานั่งที่ว่างข้างๆ อิง กลิ่นน้ำหอมนั่นลอยมาแตะจมูกอิงทันทีที่เขานั่งลง กลิ่นนั้นอีกแล้ว กลิ่นที่ทำให้เธอเสียตัวให้เขา เพิร์ธหันมามองอิงก่อนจะยิ้มให้อย่างเป็นมิตรแต่เป็นพิษกับหัวใจเพราะมันเกือบละลายอยู่แล้ว อิงพยายามเก็บอาการทั้งหมด เธอต้องข่มใจไม่ให้แอบมองเขาในขณะที่เขามองมาที่เธอหลายครั้ง ครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน อิงหัวเราะเสียงดังเมื่อเหม่เหมกับพราวแข่งกันจีบหนุ่มหล่อโต๊ะข้างๆ แต่สุดท้ายก็แห้วทั้งคู่ อิงหัวเราะตัวโยนจนกระทั่งหันไปเจอสายตาคู่นั้นที่จ้องมองเธออย่างโหยหา อิงลองส่งยิ้มให้เขา แล้วเขาก็ยิ้มให้เธอเหมือนกัน ยิ้มเหมือนคืนนั้นที่ทั้งสอง…. “ไอ้เหี้ย!!!!” เหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เพิร์ธถูกกระชากคอเสื้อขึ้นแล้วใครบางคนก็ปล่อยหมัดใส่เขา “โจ!!!” อิงตกใจที่เห็นโจต่อยเพิร์ธ แต่เพิร์ธไม่ยอมถูกกระทำฝ่ายเดียว เมื่อชายหนุ่มตั้งหลักได้เขาก็ต่อยเข้าไปที่หน้าโจอย่างจัง “โจ!!! หยุดเดี๋ยวนี้” เสียงมินนี่นั่นเอง มินนี่วิ่งมาห้ามไม่ให้โจต่อยเพิร์ธ “เฮ้ย หยุด พวกมึงเป็นเหี้ยอะไรเนี่ย” ภากรหอบสังขารเข้ามาแยกทั้งสองออกจากกัน ภากรพยายามรั้งเพิร์ธไว้ในขณะที่เจที่ตามมาทีหลังก็รั้งโจไว้ อิงเองก็ตรงเข้าไปช่วยรั้งโจอีกแรงทั้งยังพยายามปลอบให้เขาใจเย็นลง เพิร์ธที่เห็นแบบนั้นก็จ้องเขม็งอย่างไม่พอใจ โจอาศัยจังหวะทีเผลอสลัดตัวออกมาจะกระโจนใส่เพิร์ธแต่ทว่ามินนี่ก็เอาตัวไปบังไว้เสียก่อน “โจ!!! หยุดเดี๋ยวนี้ ถ้าทำแบบนี้อีก เราเลิกกัน” “นี่มินนี่ปกป้องมันเหรอ มินนี่เห็นมันดีกว่าโจเหรอ” “ไม่ได้ปกป้องแต่โจไม่มีเหตุผล “ “นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันโจ” เหม่เหมร้องเสียงหลง “ถามเพื่อนพี่สิ ว่ามันทำเลวอะไร” “มันเรื่องอะไรเพิร์ธ” เหม่เหมหันไปถามเพิร์ธ แม้ชายหนุ่มจะไม่ตอบแต่เหม่เหมก็พอจะได้คำตอบเพราะเห็นมินนี่ยืนอยู่ มินนี่ สาวสวยที่ไปงานวันเกิดเธอกับเพิร์ธวันนั้น “อย่าบอกนะว่าพี่ก็รู้เห็นเป็นใจ” โจตะโกนใส่เหม่เหม “แล้วเธอล่ะอิง รู้เรื่องไหม” โจหันมาพาลใส่อิงอีกคน “กูไม่เคยมีอะไรกับมินนี่” เพิร์ธพูดเสียงแข็ง “ใช่ เพิร์ธกับมินนี่ไม่มีอะไรกัน” มินนี่เสริม “แต่มินนี่ชอบมัน ใช่ไหม!!!” “โจ!!!!” “พอเถอะ อย่างี่เง่า มินนี่กับฉันไม่เคยเป็นอะไรกัน ใช่ไหมมินนี่” เพิร์ธเอียงคอถาม “เพิร์ธ!!!” มินนี่รู้สึกเจ็บปวดเหมือนกันที่ชายหนุ่มที่เธอชอบพูดแบบนั้น แม้มันจะเป็นความจริงก็เถอะ “ไอ้หน้าส้นตีน มึงทำแบบนี้ได้ไง วันนี้มึงต้องโดนกูเอาเลือดปากออก” ว่าแล้วโจก็กระโจนใส่เพิร์ธอีกครั้งทว่าก็ถูกเพิร์ธต่อยคว่ำไปกองที่พื้น อิงกับเจรีบวิ่งไปดูอาการโจ อิงเห็นเพิร์ธหน้าแดงก่ำด้วยความโมโห ชายหนุ่มจะก้าวเข้ามาซ้ำแต่ถูกภากรกับเหม่เหมดึงไว้ “เจพาโจกลับไปก่อน” เหม่เหมสั่งเพื่อนน้องสาว อิงกับเจพยุงโจขึ้น เพิร์ธได้แต่มองดูอิงที่กำลังช่วยพยุงโจออกไปสงบสติอารมณ์ที่รถ โจได้แผลจากการถูกต่อยที่ปากและโหนกแก้มทำให้เจกับอิงตัดสินใจพาเขาไปโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ๆ ระหว่างรอโจทำแผล เจก็มีโอกาสคุยกับอิง “อิงรู้เรื่องนี้อยู่แล้วใช่ไหม” “…..” “สองคนนั้นคบกันใช่ไหม” จะเรียกว่าคบหรือเปล่าอิงก็ไม่รู้ แต่พอย้อนคิดไปถึงวันนั้นที่งานวันเกิดเหม่เหมเหมือนมินนี่จะเป็นฝ่ายเข้าหาเพิร์ธมากกว่า “อันนี้อิงดูไม่ออกจริงๆ อิงเจอแค่แป๊บเดียว” แป๊บที่เห็นมินนี่หอมแก้มเพิร์ธด้วย “อิงว่าให้โจกับมินนี่เคลียร์กันเองจะดีกว่านะ” “เฮอะ ถ้ามินนี่ทำจริง เจไม่มีวันปล่อยไปแน่ทั้งมินนี่แล้วก็ไอ้เพิร์ธนั่น”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more