11
1232 คำ
“เป็นอะไรไปครับน้องปลาวาฬ” เตชัสไม่เข้าใจอารมณ์ของทารก เดี๋ยวก็ยิ้ม เดี๋ยวก็ร้องไห้ ยังกับเป็นไบโพลาร์ “เมื่อกี้น้องปลาวาฬยังอารมณ์ดีอยู่เลย”
ขวัญดาวมองอาการที่แกเลียกำปั้นก็เดาออก “แกคงจะหิวนมค่ะ”
“งั้นผมไปชงนมให้”
ขวัญดาวมองหน้าเตชัสที่รีบลุกขึ้นจะไปชงนม แต่เธอมั่นใจว่าคนที่เธอต้องชงกาแฟไปเสิร์ฟทุกเช้าที่ออฟฟิศไม่น่าจะชงนมเป็น
“คุณเตชงนมเป็นหรือคะ”
เตชัสมองกลับมาแล้วเลิกคิ้วสูงเมื่อนึกขึ้นได้ว่ากาแฟเขายังชงดื่มเองไม่อร่อยเลย “ชงไม่เป็นครับ” ชายหนุ่มถอนใจทีหนึ่ง รู้สึกโชคดีที่คืนนี้มีขวัญดาวอยู่ด้วย “แต่ถ้าคุณบอกว่าต้องทำยังไงผมน่าจะทำได้”
ขวัญดาวมองอย่างตะลึง ขืนให้เขาชงนมให้น้องปลาวาฬมีหวังเจ้าหนูท้องเสียแน่ “งั้นฉันไปชงนมให้น้องปลาวาฬเองดีกว่า คุณเตอุ้มน้องปลาวาฬไว้ก็แล้วกัน”
เตชัสรีบอ้าแขนรับเจ้าปลาวาฬ แต่เจ้าหนูดูจะติดพี่เลี้ยงจำเป็น มันเอาแต่แหงนคอมองตามเมื่อขวัญดาวลุกขึ้นเดินออกไปชงนม
ชายหนุ่มมองเจ้าเด็กอ้วนในอ้อมกอดเขา ก่อนจะมองตามหลังขวัญดาวแล้วพูดขึ้น “ปลาวาฬครับ ไม่ต้องมองตามพี่ขิงเหมือนเขาจะหนีเรากลับบ้านหรอก คืนนี้ยังไงพี่ขิงเขาก็ทิ้งเราสองคนไม่ลงหรอก จริงไหมครับ”
“แอ้ แอ้” เจ้าตัวกลมยิ้มเผล่เหมือนเห็นดีด้วย
คนที่กำลังเดินออกไปชงนมได้ยินผู้ใหญ่ตัวโตกับทารกตัวเบิ้มคุยกันแล้วลอบถอนหายใจ “งานเข้าแล้วเรา” เรื่องดูแลเด็กน้อยไม่ใช่เรื่องใหญ่ อีกอย่างน้องปลาวาฬก็น่ารักน่าเอ็นดู ทว่าการต้องมาดูแลเด็กในเพนต์เฮาส์ส่วนตัวของเจ้านายหนุ่มผู้ชอบทำให้หัวใจเธอเต้นระรัวอยู่บ่อยๆ อย่างคุณเตชัสนั้น ทำให้ขวัญดาวอดตื่นเต้นและประหม่าไม่ได้
ขวัญดาวหายไปชงนมไม่ถึงสิบนาทีเธอก็กลับมาพร้อมนมชงหนึ่งขวดกับน้ำต้มหนึ่งขวดที่ทางแม่บ้านของเขาต้มน้ำเอาไว้จนเต็มกระติกก่อนจะขอตัวกลับออกไป เมื่อเจ้าของขาเรียวเดินกลับเข้ามาจวนจะถึงห้องที่สองพ่อลูกอยู่ เสียงร้องเหมือนไม่สบายตัวของเจ้าหนูปลาวาฬก็ดังลั่นทะลุประตูออกมาก่อนจะตามด้วยเสียงกรีดร้อง
“แอ้ แอ้”
ร่างสวยรีบเร่งเพราะคิดว่าทารกท่าทางกินเก่งอย่างน้องปลาวาฬคงจะหิวนมแล้วอาละวาดใส่เจ้านาย ทว่าสิ่งที่เห็นทำให้ดวงตาคู่งามฉายแววรู้สึกผิดอย่างที่ไม่เคยปรากฏ
พี่เลี้ยงฉุกเฉินวางหน้าไม่ถูกยามเห็นเจ้านายหนุ่มของเธอกำลังนั่งอยู่บนเตียงโดยมีน้องปลาวาฬทั้งถีบทั้งดิ้น มือแกร่งรวบเท้าอูมสองข้างแล้วยกขึ้นด้วยมือข้างเดียว ส่วนมืออีกข้างพยายามสอดผ้าอนามัยแบบกลางคืนยาวสามสิบเซนติเมตรไว้ใต้ก้นอวบๆ แล้วห่อหุ้มท่อนล่างให้น้องปลาวาฬแทนผ้าอ้อมสำเร็จรูป แต่ห่อเท่าไรก็ห่อไม่มิด
ขวัญดาววางหน้าไม่ถูก แต่จะไม่บอกก็ไม่ได้ “คุณเตคะ เดี๋ยวค่ะ นั่นไม่ใช่ผ้าอ้อมสำเร็จรูป”
“แอ้ แอ้” ทารกที่ถูกยัดเยียดให้ใส่ผ้าอนามัยก็ดิ้นหนี ราวกับรู้ว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่เคยสวมใส่เป็นประจำ
เตชัสมองรูปทรงโค้งมนที่พยายามสวมใส่ให้น้องปลาวาฬอีกครั้ง ครั้งแรกเขาคิดว่าผ้าอ้อมสำเร็จรูปชิ้นนี้คงมีขนาดเล็กไป ลียาอาจจะซื้อมาผิดขนาด เมื่อกวาดสายตามองสลับกันระหว่างผ้าอ้อมสำเร็จรูปที่ถอดออกกับสิ่งที่กำลังใส่ให้เจ้าหนู คราวนี้คุณพ่อมือใหม่จึงสังเกตว่ามันแตกต่างกัน เนื่องจากเขาไม่คุ้นชินกับทั้งสองอย่าง ตอนหยิบมาเลยไม่ได้เอะใจ
“ผมหยิบเจ้านี่มาจากข้างตะกร้าของใช้น้องปลาวาฬน่ะ ตอนคุณไปชงนมแกร้องไห้ใหญ่เลย ผมเห็นผ้าอ้อมหนักๆ เลยถอดออกมาดูตั้งใจจะเปลี่ยนให้ หรือว่ามันไม่ใช่ผ้าอ้อมสำเร็จรูป แต่เป็นผ้า...” กลายเป็นคนหล่อที่เขินหน้าแดง “เอ่อ... ผม” เตชัสเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้ม “หรือว่านี่ไม่ใช่ของเจ้าปลาวาฬแต่เป็นของคุณ”
ขวัญดาวเองก็เขินอายไม่ต่างไปจากเขา “ใช่ค่ะ ขอโทษด้วยค่ะที่ฉันวางลืมไว้แบบนั้นจนคุณเตหยิบมาใช้ผิด”
วันนี้เธอได้น้องปลาวาฬมาดูแลอย่างฉุกละหุก หลังจากอาบน้ำแต่งตัวให้น้องปลาวาฬเรียบร้อยแล้วเธอก็พาร่างกลมขึ้นไปนอนบนเตียง เมื่อเห็นแกเคลิ้มหลับเลยลุกขึ้นเดินไปหยิบผ้าอนามัยจากกระเป๋าสะพายที่วางอยู่ข้างตะกร้าของใช้ของน้องปลาวาฬ พอจะก้าวเดินไปเข้าห้องน้ำ หางตาก็แลเห็นร่างกลมบนเตียงนอนดิ้นไปดิ้นมาทำท่าจะกลิ้งลงข้างเตียงเข้าเสียก่อน
มือขาวเนียนวางผ้าอนามัยในมือลงทันที จากนั้นก็วิ่งไปดูทารกตัวใหญ่ เกรงว่าแกจะกลิ้งหลุนๆ ตกเตียงไป ขวัญดาวเฝ้าแกไม่ให้คลาดสายตา ไม่กล้าปล่อยให้อยู่ลำพัง จนในที่สุดทั้งเธอและทารกตัวใหญ่ก็ผล็อยหลับไป มารู้สึกตัวอีกทีเมื่อเจ้านายหนุ่มกลับเข้ามาในห้องนอน
เตชัสอมยิ้มเมื่อร่างสวยของผู้ช่วยเลขานุการรีบเดินมาหยิบผ้าอนามัยจากมือเขาเอาไปจัดการพับห่อกระดาษแล้วทิ้ง จากนั้นก็นำผ้าอ้อมสำเร็จรูปขนาด XL มาสวมใส่ให้กับทารกตัวกลม
ริมฝีปากท่าทางจะนุ่มน่าจูบขยับพูดอธิบาย ในขณะที่มือของเธอกำลังทำความสะอาดก้นเด็กน้อยด้วยสำลีชุบน้ำ จากนั้นก็ทาครีมที่ก้นบางๆ ก่อนจะสวมผ้าอ้อมสำเร็จรูปให้เจ้าหนูที่คราวนี้ไม่ดิ้นหนีสักนิด
“กลางคืนให้เด็กสวมผ้าอ้อมสำเร็จรูปก็เป็นการสะดวกดีค่ะ แต่คุณเตต้องคอยระวัง อย่าใส่ให้แน่นไป ให้ใส่หลวมหน่อย ขยับไซซ์เรื่อยๆ เพราะน้องเป็นเด็กเจ้าเนื้อ อาจมีรอยแดงจากการถูกผ้าอ้อมกัดได้ ที่สำคัญต้องทำความสะอาดเช็ดล้างเพื่อไม่ให้เกิดการหมักหมม ก้นน้องจะได้ไม่เป็นผื่นแดงค่ะ”
ดวงตาคู่คมลอบมองการกระทำคล่องแคล่วแต่อ่อนโยนแล้วกล่าวยิ้มๆ “ถ้ามีคุณช่วยผมดูแลปลาวาฬทุกคืน ยังไงก้นเจ้าวาฬยักษ์ก็คงไม่เป็นผื่นแดง จริงไหมครับ”
คนเปลี่ยนผ้าอ้อมเสร็จแล้วหันไปพอดีเลยเห็นสายตาวาววับและรอยยิ้มกรุ้มกริ่มของเจ้านายหนุ่ม
“ถ้าให้ช่วยทุกคืน คงเป็นหน้าที่ของแม่ใหม่น้องปลาวาฬมากกว่าผู้ช่วยเลขาฯ อย่างฉันค่ะ”
เป็นจังหวะเดียวกับที่เด็กน้อยตัวใหญ่กลับเปลี่ยนท่าทีเป็นหัวเราะเอิ๊กอ๊าก พลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เพราะรู้สึกสบายตัวและจั๊กจี้ที่ถูกขวัญดาวเอานิ้วจิ้มพุงกลมๆ ทำให้เตชัสหน้าเจื่อนลงราวกับว่าถูกเจ้าวาฬยักษ์มันแซวเอา
- ผู้เขียน
